Mapowanie przyszłości bioróżnorodności Zmiany klimatyczne oraz rozwój siedlisk ludzkich mają duży wpływ na bioróżnorodność. Rośnie przekonanie, że jedynym sposobem przeciwdziałania powyższemu zagrożeniu jest przyjęcie skutecznych strategii adaptacyjnych i – poprzez staranne monitorowanie środowiska naturalnego – zapewnienie osobom odpowiedzialnym za podejmowanie decyzji dokładnych informacji. Zmiana klimatu i środowisko © Shutterstock Usługi monitoringu w zakresie ochrony środowiska zostały określone, opracowane i wdrożone w ramach inicjatywy "Globalne monitorowanie w celu ochrony środowiska i zapewnienia bezpieczeństwa" ('Global monitoring for environment and security' - GMES). Celem projektu GMES było dostarczenie spójnych informacji geograficznych, zarówno na poziomie lokalnym, jak i międzynarodowym, przy jak największej oszczędności czasu i środków. Dobrym przykładem projektu GMES jest Geoland, zakończony w 2007 r. Geoland, w oparciu o wcześniej zrealizowane prace, miał na celu opracowanie i zademonstrowanie wielu niezawodnych i niedrogich usług w zakresie geoinformacji europejskiej. Celem tych usług jest wspieranie wdrażania dyrektyw europejskich na poziomie wspólnotowym i krajowym, jak również wspieranie wdrażania europejskiej polityki międzynarodowej. Około 56 partnerów projektu Geoland opracowało produkty i usługi wykorzystujące dostępne zasoby w zakresie obserwacji Ziemi (EO) w połączeniu z pomiarami wykonywanymi na miejscu. Przewidywano, że powyższe usługi geoinformacyjne pomogą władzom i instytucjom lokalnym wypełniać ich obowiązki w zakresie rozszerzenia monitorowania i raportowania, a także zarządzać zasobami naturalnymi. Na poziomie koncepcyjnym projekt został podzielony na usługi regionalne oraz globalne. Usługi regionalne, których głównym zadaniem było wdrożenie nowo powstałych dyrektyw europejskich, zostały podzielone na trzy ośrodki obserwacyjne. Działalność ośrodka obserwacyjnego ochrony przyrody skupiała się na zagadnieniach związanych z dyrektywami siedliskową i ptasią (Habitats and Bird Directive), konwencji z Ramsar (Ramsar Convention) oraz konwencji o różnorodności biologicznej (Convention on Biological Diversity). Ośrodek obserwacyjny wody i ziemi nakierował swoje prace na strategię na rzecz ochrony gleby (Thematic Strategy for Soil Protection) oraz na zagadnienia związane z ramową dyrektywą wodną (Water Framework Directive). Natomiast ośrodek obserwacyjny planowania przestrzennego skupił się na europejskiej dyrektywie rozwoju przestrzennego (European spatial development perspective). Usługa centralna miała na celu wspieranie wszystkich ośrodków obserwacyjnych za pomocą narzędzi wspólnych. Wszystkie powyższe działania miały na uwadze potrzebę realizacji Szóstego Programu Działań na rzecz Środowiska oraz Strategii Zrównoważonego Rozwoju. Inicjatywy te, będące obecnie kluczowymi programami europejskimi, zostały ukierunkowane przez wszystkie zainteresowane nimi strony na kontrolowanie długoterminowych, zrównoważonych zmian w dowolnym typie środowiska naturalnego – począwszy od środowiska morskiego, a skończywszy na powietrzu. Zadaniem usług globalnych było wspieranie polityki dotyczącej zmian globalnych oraz zrównoważonego rozwoju. Projekty te zostały również podzielone pomiędzy trzy ośrodki obserwacyjne. Dwa ośrodki obserwacyjne – jeden zajmujący się obiegiem węgla w naturze, drugi zmianami zachodzącymi w lasach – dostarczały informacji dotyczących – odpowiednio – zmian klimatycznych i lasów zgodnie z najnowszymi wytycznymi opracowanymi przez forum ONZ. Ośrodek obserwacyjny bezpieczeństwa żywności oraz monitorowania hodowli skupił się na polityce pomocy żywnościowej (Food Aid Policy). Usługa centralna także i tym razem miała na celu wspieranie wszystkich obserwatoriów za pomocą wspólnych narzędzi. W ramach projektu udało się uzyskać informacje pochodzące z obserwacji Ziemi (EO) w postaci map, statystyk, wskaźników, typologii i scenariuszy, które pozwalają na systematyczną i precyzyjną geoinformatyczną analizę terytorialną. Umożliwia to Komisji Europejskiej, państwom członkowskim oraz regionom uzyskanie ważnych informacji i narzędzi, a także pozwoli osobom decyzyjnym skutecznie realizować i oceniać działania mające na celu ochronę cennej różnorodności biologicznej.
