Uczenie się o uczeniu się
W ostatnim stuleciu nauka poczyniła milowe kroki, ale mimo to nie zdołała w pełni wyjaśnić, w jaki sposób informacje zmysłowe ze świata zewnętrznego oddziałują na nas i decydują o naszym zachowaniu. Wiadomo, że warunkowanie na doświadczenia pozytywne lub negatywne odgrywa ważną rolę, ale aktywność korowa, czyli "działanie obwodów" stanowiące podstawę tego zjawiska, wciąż nie została w pełni wyjaśniona. Zespół finansowanego przez UE projektu "Obwody korowe uczenia się asocjacyjnego" (SomatoLearning) pragnie odkryć mechanizmy towarzyszące obwodom korowym uczenia się asocjacyjnego. Wiadomo już, że różne części kory zawsze związane są z określonymi bodźcami zmysłowymi. Na przykład, jeśli będziemy pociągać mysz za wąs i wywoływać przy tym wstrząs, ściśle określona część kory ulegnie powiększeniu. Jednak głębsze mechanizmy kryjące się za tym zjawiskiem pozostają nieuchwytne. Wszelkie odkrycia miałyby liczne implikacje w kontekście behawioralnej reakcji lękowej będącej pod kontrolą tych obwodów. Zespół SomatoLearning zajmuje się obecnie identyfikacją obwodów korowych odpowiedzialnych za transformację uczenia się oraz śledzeniem zaangażowanych w ten proces mechanizmów komórkowych. Ściślej rzecz ujmując, zgłębia związki między zmianami w obwodach a reakcją behawioralną. Prowadząc laboratoryjne testy warunkujące na myszach, badacze przeszukują komórki z zastosowaniem optyki laserowej i innych zaawansowanych technologii, aby dokładnie ustalić połączenia neuronowe związane z uczeniem się asocjacyjnym. Zanim pojawiła się taka technologia, mapę sporządzano za pomocą tradycyjnych metod, które polegały na żmudnym, powolnym odnotowywaniu poszczególnych komórek łączących się z neuronem. Nowa technika radykalnie przyspieszyła ten proces – obecnie jego przeprowadzenie jest kwestią minut. W rezultacie wyjaśnianie mechanizmów uczenia się zyskało ważny wymiar. Dzięki nowej technice w toku projektu wiele hipotez już zostało dowiedzionych lub obalonych. Najważniejszym osiągnięciem jest duży wkład poczynionych odkryć w wyjaśnienie roli, jaką elastyczność, czyli plastyczność korowa odgrywa w pamięci asocjacyjnej. W sposób precyzyjny ukazano korelacje między plastycznością zidentyfikowanych projekcji a cechami reakcji lękowej. Na koniec dokładna identyfikacja obwodów zaangażowanych w proces uczenia się wskaże drogę badaniom nad mechanizmami molekularnymi i pomoże wyjaśnić przyczyny deficytu zdolności uczenia się.
