European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-06-18

Attachment anxiety, Self Structures and Obsessive Compulsive Disorder (OCD)

Article Category

Article available in the following languages:

Nowe podejście do zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

W eksperymentalnym badaniu przyjrzano się znaczeniu samoświadomości i skłonnościom do przywiązania u osób z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym. Wyniki oferują nowe spojrzenie na to zaburzenie i przyczyniają się do poszerzenia wiedzy, która pozwoli ulepszyć działania terapeutyczne i profilaktyczne.

Zdrowie icon Zdrowie

Dzięki wsparciu ze środków UE w ramach projektu "Attachment anxiety, self structures and obsessive compulsive disorder" (OCD) przeprowadzono cztery badania, których celem było ugruntowanie koncepcji i poprawa psychologicznych metod leczenia zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego (OCD). Badacze chcieli ustalić, jak eksperymentalne manipulacje systemem zachowań przywiązaniowych oddziałują na domniemane poczucie własnej wartości (ISE) i skłaniają do działania w reakcji na scenariusze uprzednio uznane za znaczące w OCD. Pierwsze i drugie badanie przeprowadzono na dwóch kohortach uczestników, skupiając się na wpływie torowania systemu zachowań przywiązaniowych na ISE. W obu badaniach kohorty podzielono na dwie grupy, z których każdej przedstawiono inne zaburzenie. Cztery badane zaburzenia sklasyfikowano według następujących kategorii: lęk separacyjny, stan kontroli negatywnej, bezpieczeństwo związane z przywiązaniem oraz kontrola nad torowaniem znajomości. Środki związane z poziomami ISE po przeprowadzeniu manipulacji przywiązaniem nie przyniosły statystycznie obiecujących wyników w żadnym z badań. W trzecim i czwartym badaniu kohorty podzielono na grupę eksperymentalną i kontrolną. W badaniu trzecim wyniki pokazały, że osoby o wysokim stopniu lęku separacyjnego reagowały na torowanie podprogowe bezpieczeństwa związanego z przywiązaniem obniżeniem poczucia zagrożenia i potrzeby działania w reakcji na sytuacje związane z OCD. W badaniu czwartym przyjrzano się torowaniu podprogowemu i odkryto, że nie prowadzi ono do żadnej zmiany w potrzebie działania w reakcji na scenariusze związane z OCD. Biorąc pod uwagę ciężar OCD, zarówno osobisty, jak i społeczny, a także względnie niekorzystne prognozy długoterminowe, prowadzenie dalszych badań nad tym zaburzeniem jest ważne dla uzyskania bardziej rzetelnych prognoz reakcji na leczenie oraz czynników, które wymagają uwzględnienia. Projekt OCD stanowi pierwszy krok ku lepszemu zrozumieniu własnego ja i procesów przywiązania, jakie się z tym wiążą. Dalsze badania w tej dziedzinie pozwolą poprawić ocenę OCD, a także stworzyć nowe metody leczenia i działania profilaktyczne.

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania