Pasożyt odpowiedzialny za malarię nie daje się łatwo złapać!
Aby opracować nowe leki, zdolne zwalczyć pasożyta P. falciparum, należy rozpoznać dla nich nowe cele w metabolizmie pasożyta. Znana już sekwencja genomu zarodźca stanowi dla badaczy materiał umożliwiający znalezienie szlaków metabolicznych krytycznych dla jego przeżycia, a tym samym ustalenie, co należy zaatakować, aby go zabić. Badania pokazują, że P. falciparum ma biosyntetyczny szlak dla witamin, które są substancjami organicznymi o zasadniczym znaczeniu dla normalnego przebiegu metabolizmu. Jednakże związki te nie są syntetyzowane przez ludzki organizm. Daje to nadzieję na opracowanie leków, które będą niszczyć metabolizm pasożyta, ale nie jego gospodarza. Celem projektu "Biosynteza witamin jako cel dla terapii przeciwmalarycznej" (Vitbiomal) była szczególna ocena biosyntezy de novo witaminy B6 u zarodźca jako celu dla nowo opracowywanych leków przeciwmalarycznych. W związku z tym naukowcy najpierw musieli ustalić rolę biosyntezy de novo w utrzymywaniu bilansu witaminy B6 u pasożytów. Pojęcie syntezy de nowo, czyli "od zera", odnosi się do tworzenia cząsteczek złożonych z cząsteczek prostych, a nie poprzez ich recykling. Badacze sprawdzili, czy enzymy Pdx1 i Pdx2 syntetyzujące witaminę B6 nadają się jako cele dla leków. Wyniki profilowania ekspresji tych dwóch enzymów pokazały, że pasożyty wyposażone są w funkcjonalną biosyntezę witaminy B6 de novo. Członkowie projektu Vitbiomal zdecydowali się zająć tym ważnym składnikiem odżywczym, ponieważ jest on niezbędny w szeregu ważnych funkcji w metabolizowaniu białek i aminokwasów. Niemniej badania przy użyciu mysiego modelu malarii ujawniły, że biosynteza de novo nie ma krytycznego znaczenia dla przeżycia pasożyta. Dlatego została wykluczona jako cel odpowiedni dla nowo tworzonych leków przeciwmalarycznych. Mimo że projekt Vitbiomal dostarczył negatywnej oceny oczekiwanych wyników, to dzięki niemu zdobyto nową wiedzę o ważnych cechach i mechanizmach kompleksu enzymatycznego syntetyzującego witaminę B6.