Prezentacje pomysłów - Połączenie światów wirtualnych i cyfrowych
Obecnie możliwe jest automatyczne i zdalne regulowanie temperatury w całym domu, uzyskiwanie natychmiastowych uaktualnień specjalnych ofert sklepowych w oparciu o lokalizację i zainteresowania podczas spaceru główną ulicą, a dzięki zdalnemu monitorowaniu przez lekarza, także posiadanie informacji o dobrym zdrowiu i sampoczuciu babci. Taki świat "inteligentnego otoczenia", w którym niedostrzegalna technologia pomaga nam w wykonywaniu codziennych czynności, zapewnia ogromne korzyści niemalże dla każdego. Ale przekształcenie tej wizji na rzeczywistość łączy się z zasadniczymi wyzwaniami Z jednej strony, czujniki i elementy wykonawcze muszą być niewidoczne dla ludzi i pracować niezależnie. Technologia taka powinna by przejrzysta dla docelowego użytkownika, w przeciwnym razie może stać się bardziej przeszkodą niż stanowić pomoc. Z drugiej strony, systemy wprowadzające inteligentne otoczenie muszą być w stanie pracować z ogromnymi ilościami danych o różnej jakości. Systemy takie muszą zapisywać dane, przesyłać je, przetwarzać oraz przystosowywać je do platform usługowych. Ponadto, usługi takie powinny być zapewniane dla użytkowników w możliwie najłatwiejszy i najbardziej intuicyjny sposób, bez względu na to czy są to billboardy elektroniczne, ekrany telewizyjne, inteligentne telefony, czy też inne interfejsy człowieka i maszyny, znajdujące się w budynkach, samochodach lub odzieży. Prace finansowanego przez UE projektu, ze strony "Integracja świata fizycznego z cyfrowym w sieci przyszłości" (Sensei), pomogły w przeniesieniu Europy i świata o krok bliżej do wykorzystywanej w pełni inteligencji otoczenia. Koordynator projektu, Dr Laurent Hérault, dyrektor firmy Wireless and Security Labs przy korporacji CEA-Leti we francuskim mieście Grenoble, nadzoruje prace zespołu naukowców z 19 przedsiębiorstw, uniwersytetów i instytutów naukowych, pracujących w sposób wszechstronny nad istniejącymi wyzwaniami. Szereg powstających w wyniku tego projektów pozwoli w nadchodzących latach mieszkańcom niektórych miast europejskich na bezpośrednie doświadczenie korzyści z tej inicjatywy. "Świat Internetu jest obecnie wirtualnym zbiorem danych, w większości przechowywanych i udostępnianych z serwerów," twierdzi Dr Hérault. W przyszłości będziemy mieli "Internet rzeczy", w którym większość rzeczy w realnym, fizycznym świecie będzie digitalizowana w sposób nieprzerwany; w wielu sytuacjach nie będziemy zwracali się po dane do serwerów sieci, będziemy je otrzymywali z czujników znajdujących się w codziennych obiektach, sugeruje Dr Hérault. "Musimy zrozumieć w jaki sposób połączyć się rzeczywisty świat ze światem wirtualnym." Proste jak "podłącz i używaj" Głównym osiągnięciem projektu Sensei było opracowanie pełnej skalowanej architektury, która umożliwia, by nowy czujnik i element wykonawczy lub interfejs z siecią były proste, podobnie jak "plug and play" (podłącz i używaj). Tworzy ona pomost między światem rzeczywistym a wirtualnym w przyszłym Internecie rzeczy, obsługując wzajemne połączenia między różnymi technologiami, zarządzając informacjami i zapewniając dostęp do usług, przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa, zaufania i prywatności. Otwarty interfejs usług, który wykorzystuje semantyczne informacje do przetwarzania danych, umożliwia, by informacje były dostępne i zrozumiałe zarówno dla ludzi, jak i maszyn. "Można, na przykład zadać pytanie, "Jaka temperatura panuje na Oxford Street?". System zdekoduje semantyczną informację, uzyska dostęp do sieci czujników na Oxford Street, wyposażonej w czujniki temperatury, sprawdzi niezawodność każdej sieci pod względem jakości informacji, oraz udzieli odpowiedzi," wyjaśnia Dr Hérault. W ramach architektury Sensei, każdy z sieci czujników i członów wykonawczych postrzegany jest w postaci "wyspy", która poprzez oprogramowanie pośredniczące podłączona jest do całego systemu i zapewnia publikowanie danych niezależnie od wykorzystywanej technologii lub typu informacji, z jakimi pracuje. Taka wymieniona wyspa, to może być dom, przystanek autobusowy, samochód lub osobista sieć inteligentnej odzieży i urządzenia przenośne. Z punktu widzenia prywatności i bezpieczeństwa, każdy z użytkowników może wybierać jaki chciałby dzielić rodzaj informacji oraz z kim. Co ważniejsze, partnerzy projektu zajęli się także innym zasadniczym problemem, który powinien być rozwiązany, jeśli czujniki i człony wykonawcze mają być w przyszłości wszędzie instalowane; jest to zasilanie. "Jeśli mamy instalować miliardy wzajemnie połączonych bezprzewodowych czujników i członów wykonawczych, to rezultat tego, dotyczący zużycia energii i obciążenia węglowego, może mieć ogromne znaczenie. Toteż jest sprawą wielkiej wagi, by opracowywać czujniki oraz człony wykonawcze, zdolne do pobierania energii ze swojego otoczenia oraz do realizowania łączności przy ultra niskim zużyciu energii elektrycznej," mówi Dr Hérault. Innowacje w najbliższym mieście... Na świecie zaczynają już debiutować skuteczne czujniki, pracujące w ramach architektury Sensei i połączone z technologią opracowaną w równolegle finansowanym projekcie, ze strony internetowej "Stanowiska do testowania sieci bezprzewodowych czujników" (Wisebed). W jednej z części inicjatywy "SmartSantander", stanowiącej uzupełnienie projektu Sensei, w nadchodzącym roku, w północno-hiszpańskim mieście Santander zainstalowanych zostanie 12\;000 urządzeń. Pierwsze zastosowanie będzie polegać na wykorzystaniu ich do monitorowania dostępnych miejsc do parkowania oraz informowania kierowców, gdzie jest wolne miejsce, co pomoże w płynności ruchu drogowego w mieście i zredukuje zanieczyszczenia środowiska. Projekt SmartSantander zdobył Nagrodę Najlepszego Przyszłego Internetu, przyznaną przez finansowana przez UE sieć, pod nazwą "Koordynacja Europejskiego Internetowego Forum Państw Członkowskich" (CeFIMS) na Zgromadzeniu Przyszłego Internetu w Budapeszcie w maju tego roku. "Projekt SmartSantander zacznie przynosić ludziom korzyści w nadchodzących miesiącach i będzie także służył jako stanowisko testowania dla naukowców przeprowadzających eksperymenty w zakresie przyszłego Internetu − toteż Santander będzie jednym z pierwszych inteligentnych miast w Europie," mówi Dr Hérault. Nie będzie to jednak jedyne takie miasto. W następnym projekcie, o nazwie "Outsmart", stanowiącym kontynuację Sensei oraz finansowanym z konta UE "Prywatno-publiczne partnerstwo przyszłego internetu", planowane jest podobne wdrożenie tej technologii, między innymi w Berlinie, Birmingham, Aarhus i Trento. W ramach tego projektu, w Santander zainstalowane zostaną sieci czujników i członów wykonawczych, zapewniające inteligentne oświetlenie ulic, przyciemnianie światła w cel oszczędności energetycznych gdy nikogo nie ma na ulicy, oraz rozjaśnianie go w razie wykrycia wypadku lub wzmożonej działalności. Głównym zamierzeniem w mieście Aarhus będzie zebranie danych o infrastrukturze wody i ścieków, przekształcenie takich informacji oraz wykorzystanie ich w inteligentny i autonomiczny sposób. W Berlinie partnerzy planują opracowanie "inteligentnych koszy na śmiecie", by zoptymalizować zarządzaniem usuwania odpadów. W międzyczasie, partnerzy z miasta Trento koncentrują się na opracowaniu inteligentnego zarządzania zasobami wodnymi, by poprawić wykorzystanie wody dla celów zarówno spożywczych, jak też energetyki na terenach górskich. W mieście Birmingham zoptymalizowane zostaną infrastruktury i usługi komunikacji, obejmujące tramwaje, autobusy, drogi, ścieżki rowerowe i chodniki, by można było zoptymalizować okresy przejściowe wprowadzania nowych operacji, realizować oszczędności na czasie oraz zapewnić wyższą skuteczność pracy. Równolegle z tymi nowymi projektami, kilku partnerów przemysłowych z konsorcjum Sensei, między innymi Ericsson, SAP, Thales, NEC, Telenor i Telefónica, zamierza zintegrować badania projektowe do swoich przyszłych planów. Na przykład Ericsson będzie instalował system śledzenia parku samochodowego i monitorowania środowiska, o nazwie Ekobus w ramach sieci komunikacji miejskiej w Belgradzie. "Dla tych środowisk, przyszły Internet jest naturalnie sprawą bardzo ważną," zauważa Dr Hérault. "Sensei jest sztandarowym projektem Europy w zakresie Internetu rzeczy, zapewniając realizację wielu projektów i inicjatyw, które już wkrótce przyniosą ludzion bardzo realne korzyści w realnym świecie." Projekt Sensei otrzymał 14,98 miliona euro (całkowity budżet wyniósł 23,17 miliona euro) na badania naukowe, z podprogramu pod nazwą "Sieć przyszłości", objętego Siódmym Programem Ramowym UE (FP7). Użyteczne odnośniki: - "Projekt dotyczący integracji świata fizycznego z cyfrowym w sieci przyszłości" - Rejestr danych projektu Sensei w organizacji CORDIS - "Projekt dotyczący stanowisk testowych bezprzewodowych czujników" - Rejestr danych projektu Wisebed w organizacji CORDIS Odnośne publikacje: - Finansowany przez UE projekt dotyczący opracowania modelu nowatorskiej architektury Internetu - Europejczycy pracują nad jeszcze łatwiejszą łącznością między inteligentnymi urządzeniami - Sieć pełna wszystkiego - Inteligencja otoczenia; odkrywanie nowych terenów