Wychwytywanie CO2 podczas produkcji wodoru
W wyniku wytwarzania energii elektrycznej i wodoru generowane są duże ilości dwutlenku węgla (CO2) jako produktu ubocznego. Co gdyby CO2 dało się wychwycić, przechować, a następnie ponownie wykorzystać? W ramach finansowanego ze środków UE projektu pod nazwą "Ku produkcji wodoru i energii elektrycznej przy jednoczesnym wychwytywaniu i przechowywaniu dwutlenku węgla" (Dynamis) zbadano tę możliwość z myślą o udoskonaleniu produkcji wodoru. Działania miały na celu produkcję wodoru na dużą skalę z poddanych dekarbonizacji paliw kopalnych i przechowywanie CO2 pod ziemią. Uzyskany w ten sposób CO2 można by było ostatecznie wykorzystać do efektywniejszego wydobycia ropy i gazu. Autorzy projektu chcieli zoptymalizować wytwarzanie energii elektrycznej w elektrowniach przy użyciu turbin gazu wodorowego i wychwycić 90% CO2. Działania te miały zmniejszyć koszty wychwytywania CO2 o 50%. W projekcie Dynamis zastosowano różne podejścia oraz opcje przetwarzania wieloprocesowego, które można byłoby wykorzystać w istniejących elektrowniach. Przeprowadzono także ocenę ryzyka, aby przezwyciężyć elementy niepewne i opracować realne koncepcje, a także zbadano aspekty techniczne i ekonomiczne wytworzonych w ten sposób gazów. Zespół projektowy skoncentrował się na elektrowniach zasilanych węglem kamiennym i brunatnym, w tym na odprowadzaniu gazu kwaśnego, sprężaniu CO2 w celu transferu, oczyszczaniu wodoru oraz wytwarzaniu energii elektrycznej w układzie gazowo-parowym (GTCC). Podjęto również prace nad elektrowniami zasilanymi gazem ziemnym z układem turbin gazowych i parowych (NGCC). We wszystkich przypadkach zespół projektu Dynamis wydał zalecenie oceny jakości, przechowywania i transportowania wodoru i CO2. Poprawiono wydajność odnośnych elektrowni i zademonstrowano wykonalność strategii wychwytywania CO2. Ostatecznie uznano, że istnieje możliwość przechowywania CO2 w głębokich formacjach solnych na terenie Europy, pod warunkiem zabezpieczenia tych przestrzeni odpowiednimi barierami przepuszczalności. Ponadto, ocena oddziaływania na środowisko wykazała, że technologia ta jest bezpieczna. Niemniej jednak zalecane są dalsze testy w razie zastosowania jej w obszarach gęsto zaludnionych oraz w celu określenia skutków ewentualnego ulatniania się. W ramach projektu oszacowano, że ostatecznie do roku 2030 w Europie można byłoby uruchomić do 120 projektów wychwytywania i przechowywania CO2 na dużą skalę. Dowiedziono, że zgodnie ze scenariuszami kosztów cel ten jest osiągalny, a także podkreślono potencjał tej technologii na przestrzeni dwóch kolejnych dziesięcioleci.
