W jaki sposób można lepiej wdrażać reformy administracyjne?
W wyniku ostatniego kryzysu finansowego rządy podejmują wzmożone wysiłki na rzecz wdrażania innowacji administracyjnych i zarządczych. Przyglądają się także temu, jak inne rządy gospodarują swoimi zasobami finansowymi i ludzkimi. Jednak w jaki sposób reformy administracyjne – gdzie zachodzą zmiany pomimo oporu – przenoszą się z jednego kraju do innego w rozwiniętym świecie? Badania i literatura na ten temat jeszcze do niedawana były bardzo ograniczone. W ramach projektu pod nazwą "Dyfuzja innowacji administracyjnych i regulacyjnych w państwach członkowskich OECD i UE" (Polisinnovations) podjęto się zadania wypełnienia tych braków wiedzy. Członkowie zespołu przyjęli podejście metody mieszanej, obejmujące analizę jakościową do śledzenia procesu instytucjonalizacji oraz analizę historii zdarzeń. Druga z nich opierała się na zbiorze danych obejmującym 38 krajów od roku 1968 do roku 2000. Wyniki badań pokazują, że dyfuzja polityki to wieloaspektowy proces, obejmujący wczesne przyjęcie głównej prognozy co do zakresu wdrożenia. Inne rezultaty ujawniły niewiele dowodów świadczących o interakcji i komunikacji między krajami, które przyjęły politykę w oparciu o własne doświadczenia. Wydawać się zatem może, że rządy nie wdrażają innowacji administracyjnych, jeżeli wdrożenia podobnych innowacji nie następowały w przeszłości. Badanie pokazało ponadto, że realizacja reform administracyjnych, takich jak analiza wpływu regulacji, uzależniona jest od tego, jak są one komunikowane, przekształcane i interpretowane. Jednak głównym czynnikiem są możliwości administracyjne – zdolność rządów do identyfikacji i rozwiązywania problemów. Wyniki projektu Polisinnovations pokazały, że ta druga zdolność prowadzi do lepszej efektywności we wdrażaniu innowacji.
