Od pilota automatycznego do lotów bezzałogowych
Celem projektu "Innowacyjny przyszłościowy system transportu lotniczego" (IFATS) było stworzenie sieciowej architektury komunikacji i sterowania różnymi naziemnymi i pokładowymi podzespołami, pozwalającej na prowadzenie wstępnie zaprogramowanych lotów za pośrednictwem zaawansowanych pokładowych układów czujników i systemów obliczeniowych. Opracowany system transportu lotniczego (ATS) oparto na 4-wymiarowym (4D) modelu, o trzech wymiarach przestrzennych (x, y i z) oraz wymiarze czasowym (t). Część naziemna zajmowała się generowaniem modelu 4D, wytyczając wstępnie zaprogramowaną bezkolizyjną trasę lotu w przestrzeni 4D i uwzględniając niewielkie rozbieżności, na przykład pomiędzy przewidywanymi i rzeczywistymi warunkami pogodowymi. Część powietrzna odpowiadała za ścisłą realizację modelu 4D, monitorowanie trajektorii oraz inicjowanie żądań wysyłanych do modelu 4D w przypadku większej liczby znaczniejszych wahań warunków, a także za przesyłanie odpowiednich informacji w pobliżu strefy lotu. Badacze pracowali nad dwoma głównymi zagadnieniami dotyczącymi ATS: warunkami pogodowymi i komunikacją. Opracowali narzędzie symulacyjne pozwalające na tworzenie strategii lotów w rzeczywistych i prognozowanych warunkach pogodowych nad obszarami Europy. Aby rozwiązać problem niedostatku pasma do transmisji sygnałów zarządzania ATS (ATSM), zespół IFATS wprowadził zasady jakości usług (QoS) umożliwiające udostępnianie pasma zgodnie z przypisanym priorytetem informacji oraz szyfrowanie w celu uniknięcia zakłóceń i uszkodzeń danych. Koncepcja IFATS oparta była na założeniu, że system obejmuje całą przestrzeń powietrzną i jest obsługiwany przez wszystkie statki powietrzne, co pozwala na wyznaczanie bezkolizyjnych torów lotu. Aby wspomóc proces wdrażania systemu, niewspółpracujące jednostki powinny latać wyłącznie w wyznaczonych obszarach przestrzeni objętej systemem. Projekt IFATS zajmował się ściśle technicznymi aspektami automatyzacji. Badaczom udało się wykazać jego techniczną wykonalność oraz zwiększoną wydajność, skuteczność, bezpieczeństwo i ekologiczność. Jedną z największych przeszkód we wdrażaniu systemu będzie z pewnością kwestia zaakceptowania lotów bezzałogowych przez pasażerów. Dlatego potrzebne są dalsze prace nad bezpieczeństwem tego rozwiązania. Mimo to, projekt IFATS dostarczył niezwykle innowacyjnej koncepcji ATSM, która może znacząco poprawić bezpieczeństwo i niezawodność transportu lotniczego w najbliższej przyszłości.
