Przeszczep wysp trzustkowych w leczeniu cukrzycy
Cukrzyca typu 1 to choroba autoimmunologiczna, w której dochodzi do zniszczenia wytwarzających insulinę komórek beta w trzustce. Jako że insulina jest niezbędna do trawienia cukrów do glukozy, jej konsekwencją są poważne zaburzenia w wytwarzaniu energii. Przeszczep wysp trzustkowych jest obiecującą alternatywą do podawania insuliny, ale ograniczeniami tej metody jest konieczność immunosupresji i brak tkanki do przeszczepu. Finansowane przez UE badanie "Microencapsulation of islets within functionalized peg hydrogel" (DMIOL) pomogło opracować metodę izolowania przeszczepianych wysp w celu ochrony przed atakiem układu immunologicznego. Metoda polega na zamknięciu wysp w czynnościowe powłoki hydrożelowe z PEG. Te powłoki będą stanowić barierę mechaniczną dla komórek odpornościowych, lecz będą przepuszczać wodę i substancje odżywcze. Aby przeprowadzić fotopolimeryzację hydrożelu z PEG naukowcy opracowali model matematyczny do kontroli grubości i przenikalności membrany. Następnie przeprowadzili funkcjonalizację uzyskanych powłok różnymi cząsteczkami. Powlekanie membrany peptydem-1 przypominającym glukagon lub innym czynnikiem insulinotropowym miało na celu zmniejszenie liczby wymaganych do przeszczepu wysp. Oprócz peptydów do powlekania hydrożeli z PEG stosowano mezenchymalne komórki macierzyste lub regulatorowe limfocyty T, zapewniające miejscową immunosupresję. Czynności wysp otoczonych powłoką hydrożelową były zachowane, co potwierdzono w badaniach zawartości insuliny i żywotności komórek. Następnym etapem badań projektu DMIOL jest przetestowanie tych wysp w mikrokapsułkach na większych ssakach, zwierzętach z rzędu naczelnych, a na końcu na ludziach. Dzięki tej metodzie będzie możliwy przeszczep bez konieczności stosowania leczenia immunosupresyjnego, co będzie wartościową, alternatywną metodą leczenia cukrzycy.
