Bakterie i obieg siarki
Naukowcy uczestniczący w projekcie GENS analizowali komponentę bakteryjną planktonu w celu zidentyfikowania genu biorącego udział w przekształceniu DMSP do DMS. DMS uwalniany przez wody oceaniczne jest najważniejszym naturalnym źródłem siarki w atmosferze, w której odgrywa kluczową rolę w kontrolowaniu klimatu Ziemi, tworząc aerozole biorące udział w powstawaniu chmur. Wyniki pokazują, że DMSP wspiera aktywność heterotroficzną i usuwa transkryptom (wszystkie cząsteczki RNA) biorący udział w wytwarzaniu energii światła przez bakterie. Badanie wzorców ekspresji genowej pokazało, że szereg bakterii wykorzystuje DMSP jako źródło węgla i siarki. Wydzielono i poddano sekwencjonowaniu genomy różnych populacji bakterii. Prace, prowadzone w dwóch różnych okresach roku, ujawniły istnienie dwóch wspólnych strategii życiowych w środowisku morskim – ograniczonych i zróżnicowanych o sygnaturach cytometrii odpowiednio o wysokim i niskim przepływie informacji zawartych w DNA. Naukowcy badali również rolę bakterii w biogeochemicznym cyklu fosforu i komplementarnych źródeł energii. Wyniki badań na mikroorganizmach pobranych z jezior górskich w szczytowych partiach Pirenejów porównano z badaniami mikroorganizmów morskich. Dzięki metatranskryptomice dowiedziono, że w tych jeziorach położonych na dużych wysokościach poziom fosforu jest bardzo niski. Wyniki ujawniły trzy podstawowe mechanizmy wykorzystywane przez bakterie heterotroficzne, pozwalające im korzystać z alternatywnego źródła energii, jakim jest słońce – z czego pierwszy związany jest z utlenianiem tlenku węgla. Dwa pozostałe natomiast obejmują mechanizmy fotoheterotroficzne z użyciem pigmentów: bakteriochlorofilu oraz proteorhodopsyny. Lepsze zrozumienie losu DMSP w środowisku morskim nie tylko rzuci więcej światła na regulację klimatu i zależności pomiędzy oceanem a atmosferą, ale również pozwoli lepiej zrozumieć dynamikę sieci pokarmowej drobnoustrojów i biogeochemię węgla i siarki.