Przewidywanie reakcji nowotworu na immunoterapię
Rak należy do najtrudniejszych w leczeniu chorób, będących źródłem cierpienia fizycznego i psychicznego dla pacjentów na całym świecie. Za obiecującą metodę leczenia nowotworów uważa się ostatnio techniki celujące w układ odpornościowy pacjenta. Wyniki badań immunoterapii wskazują, że wywołanie swoistych dla nowotworu reakcji limfocytów T na antygeny raka może powodować u niektórych chorych cofnięcie guza lub stabilizację stanu zdrowia. Nieznane są jednak dokładne przyczyny, dla których immunoterapia nie jest w stanie kontrolować i niszczyć pozostałych komórek rakowych. Aby rozwiązać tę zagadkę, uczestnicy finansowanego ze środków UE projektu ENACT postanowili zidentyfikować markery nowotworowe związane z odpornością na immunoterapię. Wykorzystano szeroką gamę technik komórkowych, immunologicznych, biochemicznych i molekularnych, aby wyjaśnić mechanizmy odpowiedzialne za prezentację antygenów i rozpoznawanie nowotworów przez limfocyty T i komórki NK. Próbki kliniczne zebrane przez wszystkich partnerów projektu wykorzystano w badaniach odpornościowych i analizie proteomicznej celem wstępnego wyselekcjonowania biomarkerów. Przeanalizowano polimorfizmy prezentującego antygeny receptora MHC I i receptora KIR (killer cell immunoglobulin-like receptor) w próbkach raka prostaty i czerniaka. Informacje te, w połączeniu z danymi dotyczącymi przeciwciał, wykorzystano jako wskaźniki reakcji na immunoterapię pacjentów chorych na czerniaka. Wskaźniki skuteczności immunoterapii opracowane podczas projektu ENACT mają ogromne znaczenie dla badań pozwalających przewidywać reakcję pacjentów na leczenie. Informacje te pozwolą nie tylko skutecznie prowadzić terapię, ale także będą podstawą do stworzenia szczepionek następnej generacji.
