Eliminacja fałszywej odpowiedzi w wykrywaniu nowotworów
PET szybko staje się narzędziem pierwszego wyboru w diagnostyce, planowaniu i prowadzeniu terapii przeciwnowotworowej. Dzięki bardzo małym ilościom znaczników (radioaktywnych pozytronów lub dodatnio naładowanych cząstek podobnych do lub połączonych z molekułami biologicznymi, takimi jak glukoza), PET daje kolorowe, trójwymiarowe obrazy czynności organizmu, zwane obrazami PET. Najczęściej stosowanym znacznikiem w technice PET jest analog glukozy – fluorodeoksyglukoza (FDG). Udowodniona wysoka skuteczność w wychwycie FGD wykazywanym przez zmiany złośliwe, w których metabolizm jest wysoki (potrzebują glukozy jako źródła energii) oraz niewielki wychwyt przez zmiany łagodne sprawia, że jest on specyficznym i czułym markerem tkanki nowotworowej. Jednak pomimo znakomitej skuteczności FDG, zarówno rodzaje, jak i etapy rozwoju nowotworu, jak również zależności pomiędzy pierwotną lokalizacją guza a nowymi ogniskami mogą być dość zróżnicowane. Kombinacja powyższych czynników może dać wyniki fałszywie ujemne lub fałszywie dodatnie. Na przykład, rak prostaty dający przerzuty do kości nie jest dobrze obrazowany przy użyciu FDG, podobnie jak guzy mózgu, które mogą być maskowane przez naturalnie wysoką aktywność metaboliczną mózgu w normalnych warunkach. Dlatego istnieje konieczność opracowania bardziej specyficznych i czułych znaczników, pozwalających stawiać bardziej jednoznaczną diagnozę w trosce o dobro pacjenta. Naukowcy europejscy byli inicjatorami projektu "Obrazowanie molekularne dla biologicznej optymalizacji terapii przeciwnowotworowej" (Biocare), którego celem było opracowanie nowych, bardziej czułych i specyficznych znaczników do zastosowania w technice PET w diagnostyce i monitorowaniu nowotworów. Naukowcy skupili się na testach klinicznych i ocenie szeregu bardziej specyficznych molekularnych znaczników, w tym analogów aminokwasów (budulca białek), małych peptydów wiążących się z komórkami nowotworowymi (krótkie łańcuchy aminokwasów), aptamerów (fragmentów DNA) i nanocząsteczek. Konsolidacja najnowszych badań nad alternatywą dla FDG w radioterapii i chemioterapii powinna poprawić jakość leczenia, a tym samym zwiększyć przeżywalność i jakość życia pacjentów.
