Zapobieganie infekcji SARS
Epidemia SARS stanowiła wzorcową sytuację, w której pojawienie się infekcji wirusowej natychmiast pociągnęło za sobą rozpoczęcie badań nad wirusem w celu powstrzymania dalszego rozprzestrzeniania się choroby. Dzięki wykorzystaniu narzędzi wirusologicznych i epidemiologicznych zgromadzono wartościowe informacje dotyczące SARS, wliczając w to dane na temat rezerwuaru zwierzęcego i stopnia zakaźności. Kluczowy dla tych osiągnięć był finansowany ze środków UE projekt "Zapobieganie przyszłym epidemiom SARS poprzez kontrolowanie infekcji ludzkich i zwierzęcych" (Episars). Celem projektu było opanowanie powiązanej z SARS infekcji koronawirusa u ludzi i zwierząt poprzez niedopuszczenie do ponownego pojawienia się wirusa SARS w obrębie populacji ludzkiej. Projekt składał się z dwóch części: część pierwsza koncentrowała się na identyfikacji i regulacji rezerwuaru zwierzęcego koronawirusa podobnego do SARS, druga zaś na zawężonej do człowieka działalności epidemiologicznej dotyczącej SARS, opartej na danych pochodzących z epidemii, która wybuchła w 2003 r. w Chinach. Analizy badań nad rezerwuarem zwierzęcym doprowadziły do wskazania nietoperzy podkowcowatych jako rezerwuarów koronawirusa podobnego do SARS. Odkryto również, że kluczową rolę w przenoszeniu choroby na człowieka odgrywają łaskuny chińskie. Szczegółowa analiza zmienności genetycznej, ekologii i zachowań łaskuna chińskiego wpłynęła na uregulowanie jego hodowli i sprzedaży. Co więcej, analiza epidemiologiczna potwierdziła dane serologiczne zgromadzone w Chinach w 2003 r. i dostarczyła wiedzy na temat długoterminowego wydalania wirusa oraz rodzaju i ciągłości reakcji odpornościowej. Podsumowując, informacje zdobyte w ramach projektu Episars pogłębiły nasze zrozumienie epidemiologii wirusów związanych z SARS oraz pomogły w opracowaniu wytycznych dotyczących profilaktyki na szczeblu lokalnym i regulacji rezerwuaru zwierzęcego. Oczekuje się, że wdrożenie tych zasad na szczeblu międzynarodowym zminimalizuje szanse na pojawienie się w przyszłości wirusa SARS u ludzi.
