Wirusy w leczeniu chorób bakteryjnych
Nowe regulacje unijne zostały opracowane z myślą o zastąpieniu antybiotyków wykorzystywanych do leczenia chorób zwierzęcych wywołanych przez salmonelle i Campylobacter innymi środkami. Dodatkowo, patogeny przenoszone drogą pokarmową stają się odporne na leki przeciwbakteryjne stosowane w produkcji zwierzęcej, co oznacza, że mogą przedostawać się do łańcucha pokarmowego. W związku z tym istnieje paląca potrzeba opracowania alternatywnych metod leczenia, które zastąpią stosowane obecnie leczenie antybiotykowe. Jedną z takich alternatyw jest właśnie leczenie z wykorzystaniem bakteriofagów. Zasada działania tej metody opiera się na swoistym charakterze bakteriofagów, które zabijają określone szczepy bakterii, nie wywołując przy tym infekcji u ludzi i zwierząt. Leczenie zwierząt przy użyciu określonych fagów może zatem zredukować lub całkowicie wyeliminować patogeny odpowiedzialne za większość ludzkich chorób przenoszonych drogą pokarmową, zwłaszcza salmonellę i Campylobacter. Finansowany przez UE projekt "Leczenie fagami weterynaryjnymi jako alternatywa dla antybiotyków w produkcji drobiu" (Phagevet-P) miał na celu ocenę możliwości wykorzystania fagów jako alternatywy dla kuracji antybiotykowych w produkcji drobiu. Pierwszym krokiem było wyizolowanie i opisanie kilku fagów zwalczających bakterie salmonelli i Campylobacter z wód ściekowych i martwego drobiu. Fagi te zostały poddane testom z wykorzystaniem różnych typów żywności oraz klinicznych izolatów salmonella enterica enteritidis, campylobacter coli oraz campylobacter jejuni. Analiza przeprowadzona po podaniu fagów in vivo doustnie lub poprzez zmieszanie z pożywieniem wykazała, że liczebność bakterii salmonelli i Campylobacter zmniejszyła się dwu-, a nawet trzykrotnie. Aby zminimalizować ryzyko rozwinięcia odporności na fagi i uzyskać najwyższy stopień eliminacji patogenów zalecono, żeby fagi były podawane zwierzętom na dzień przed ubojem. Metoda Phagevet-P została zatwierdzona jako dopuszczalna alternatywa dla antybiotyków, wpisując się w trend wykorzystywania bakteriofagów jako czynnika kontrolującego patogenetyczne i niepożądane bakterie.
