Podejście całościowe do restytucji lasów
Działania na rzecz restytucji starodrzewu nie mogą ograniczać się do czasu realizacji krótkiego projektu. Cały proces jest długotrwały i obejmuje kolonizację i wymarcie wraz ze strategicznymi interwencjami ze strony grupy zarządzającej. Lasy Kenii, Madagaskaru i Ugandy silnie odczuły wylesienie i degradację w wyniku rolnictwa wędrownego, nacisków człowieka i erozji. Na daną chwilę niewiele jest informacji na temat możliwości restytucji tropikalnych regionów wilgotnych i subwilgotnych. W tym kontekście projekt Foreaim finansowany ze środków UE skupił się na etapach naturalnej regeneracji, jak w przypadku odłogów lub obszarów, w których zaprzestano uprawy rolnej. W projekcie Foreaim zbadano także etapy procesu degradacji, począwszy od pełnego zalesienia po skrajne wylesienie. Aby zapewnić odporność roślin wykorzystywanych do ponownego zalesienia, w ramach projektu Foreaim zbadano genetyczne podłoże oczekujących na zasianie gatunków. Aby zdefiniować nowe wskaźniki biofizyczne i gospodarcze restytucji/degradacji, zbadano inne procesy, takie jak rozmnażanie roślin, jakość produktu, chemia gleby i populacje drobnoustrojów, a także erozja. Naukowcy z zespołu Foreaim współpracowali ze wszystkimi zainteresowanymi stronami i wzięli pod uwagę politykę gospodarczą, społeczną oraz kwestie marketingowe, aby zwiększyć szanse na zatrudnienie i przychody na poziomie lokalnym. Na przykład, zespół wykorzystał gatunki o dużym znaczeniu ekologicznym i gospodarczym, które cieszą się zainteresowaniem międzynarodowym i są dostępne na eksport. Podejście przyjęte przez zespół Foreaim znacznie różni się od monodyscyplinarnych form użytkowych zwykle stosowanych do zalesiania. W projekcie opracowano zalecenia na rzecz zatrzymania procesu degradacji i restytucji lasów, a także stworzenia środowiska, w którym lokalne społeczności mogłyby ponownie zacząć podnosić poziom życia.
