Zwiększanie bezpieczeństwa dostaw energii w Europie
Obecnie badane są liczne sektory i źródła energetyczne, począwszy od tradycyjnych paliw kopalnych i energii jądrowej po formy alternatywne, takie jak energia słoneczna czy wiatrowa. Europejska Organizacja na rzecz Bezpieczeństwa (EOS) połączyła siły z operatorami europejskiego programu ochrony infrastruktury krytycznej, aby stworzyć wszechstronne i ujednolicone podejście do oceny ryzyka związanego z łańcuchem dostaw energii i zarządzania nim zgodnie z zasadą koniec-koniec. Dzięki finansowaniu ze środków UE powstał projekt EURACOM ("European risk assessment and contingency planning methodologies for interconnected energy networks"), którego partnerzy stworzyli ogólne ramy identyfikacji ryzyka, w tym oceny ryzyka (RA) i zarządzania planowaniem awaryjnym (CP). Ramy projektu EURACOM mają zastosowanie w określonych sektorach energetycznych, jednak przede wszystkim podkreślają wzajemne połączenie sieci energetycznych, interoperacyjność CP oraz podział ryzyka w celu zwiększenia bezpieczeństwa i odporności zasobów energetycznych Europy we wszystkich sektorach energetycznych i krajach UE. Innym ważnym założeniem projektu było promowanie dialogu wśród europejskich zainteresowanych stron z różnych krajów i na całej długości łańcucha energetycznego w celu wsparcia rozwoju wspólnych polityk europejskich. Naukowcy uruchomili platformę internetową, która ułatwia dyskusję i podejmowanie decyzji, co z kolei powinno umocnić ciągłość i efektywność środków CP na terenie UE. Głównym elementem projektu EURACOM była seria warsztatów, które wspomogły walidację proponowanych metod RA i CP. Projekt EURACOM umożliwił sformułowanie zaleceń w sprawie polityk europejskich, promujących bezpieczeństwo energetyczne i niezawodność na całej długości łańcucha dostaw. W ramach projektu opracowano także ogólną metodologię w zakresie RA i CP, uwzględniającą kwestie połączonych ze sobą i różnych sieci energetycznych. Wdrożenie sugestii i procedur powinno mieć istotny wpływ na stworzenie bezpieczniejszych sieci i bardziej efektywnych planów awaryjnych, co ma szczególne znaczenie w świetle zaobserwowanego drastycznego wzrostu liczby ataków cybernetycznych na sektor energetyczny.
