Mobilność pracowników służby zdrowia
Finansowanie ze środków UE projektu MOHPROF (Mobility of health professionals) pomogło uczestnikom wspólnie badać i analizować trendy mobilności specjalistów ochrony zdrowia, szczególnie w UE. W badaniach na poziomie mikro i makro stosowano porównywalne podejścia metodologiczne również w przypadku krajów pochodzenia i docelowych. Przyjęto głównie podejście jakościowe i analizowano ilość i jakość przepływów migracji w 25 krajach na całym świecie. Kluczowi interesariusze reprezentujący krajowe systemy opieki zdrowotnej (na poziomie makro) dostarczyli istniejących ilościowych i jakościowych danych oraz statystyk. Badanie na poziomie mikro umożliwiło następnie przeanalizowanie cech charakterystycznych poszczególnych krajów, poznanych w badaniach na poziomie makro. Uczestnicy projektu wygenerowali obszerne dane na temat migracji pracowników służby zdrowia w obrębie, do i z UE. Badacze odkryli, że UE traci pracowników służby zdrowia na rzecz krajów takich jak Australia, Kanada i Stany Zjednoczone oraz że migracja w obrębie UE zwiększyła się po roku 2007 bardziej niż przewidywano. Dane ujawniły również godny uwagi napływ specjalistów ochrony zdrowia do krajów piętnastki UE z krajów spoza 27 krajów UE. Stwierdzono również, że kwalifikacje medyczne nie są uznawane automatycznie, a procedury nostryfikacji różnią się w obrębie UE. Dzieje się tak mimo Dyrektywy UE dotyczącej uznawania kwalifikacji zawodowych, która przewiduje, że harmonizacja tego procesu umożliwi wolny przepływ wyszkolonych w UE lekarzy, dentystów, pielęgniarek, położnych i farmaceutów. Dyrektywa jest obecnie poddawana analizie. Partnerzy projektu odkryli również, że mobilność pracowników służby zdrowia jest inna od ogólnej mobilności pracowników. Głównym wyzwaniem wobec krajów docelowych jest potrzeba przygotowania się do zastąpienia starzejącego się personelu służby zdrowia. Uczestnicy projektu MOHPROF stworzyli rekomendacje dla polityki zasobów ludzkich w Europie i niektórych krajach trzeciego świata na podstawie badań i danych empirycznych. Skupiono się na potrzebie realizacji samowystarczalnych systemów opieki zdrowotnej oraz strategii nacelowanych na zmniejszenie nierówności w dystrybucji międzynarodowej kadry służby zdrowia i zmniejszanie dysproporcji między wsią a miastem. Aby sprostać zmieniającym się wymaganiom w sektorze zdrowotnym – wobec pracowników i odbiorców usług medycznych – wyniki projektu wskazują na naglącą potrzebę generalnego planowania strategicznego na poziomie UE i państw członkowskich, jak również ponowne przemyślenie systemów opieki zdrowotnej. Wyniki projektu MOHPROF mogą pomóc we wprowadzaniu zmian w tym kierunku.
Słowa kluczowe
Mobilność, pracownicy służby zdrowia, systemy służby zdrowia, specjaliści ochrony zdrowia, polityka zasobów ludzkich
