Poznawanie najchłodniejszych gwiazd dzięki archiwom astronomicznym
Brązowe karły są za duże, by można je było zaliczyć do planet. Z drugiej jednak strony zawierają one za mało materii, by w ich rdzeniach doszło do fuzji wodoru niezbędnej dla rozwinięcia się gwiazdy. Obserwatoria z całego świata coraz częściej przyglądają się tym wyjątkowym obiektom, które z braku wewnętrznego źródła energii są zimne i ciemne. Głębokie przeglądy nieba na częstotliwościach widzialnych i w podczerwieni ujawniły znaczną liczbę takich wyjątkowo zimnych obiektów. Przeanalizowanie licznych odrębnych zestawów danych w celu uzupełnienia dolnych części diagramu Hertzsprunga-Russella wymaga ściśle skoordynowanej współpracy. Finansowany ze środków UE projekt IPERCOOL (Interpretation and parameterization of extremely red cool dwarfs) utworzył pojedynczą sieć współpracy obejmującą obserwatorium w Turynie, Centrum Badań Astrofizycznych Uniwersytetu Hertfordshire, Obserwatorium Narodowe w Brazylii i obserwatorium w Szanghaju. Partnerzy projektu dzielili się programami obserwacji, dążąc do ustalenia odległości ponad 200 nowych obiektów. Znajomość odległości była potrzebna do scharakteryzowania układów wzorcowych wyznaczających ograniczenia fundamentalnych parametrów, takich jak masa, wiek i zawartość metali. Dodatkowe uwzględnienie ruchów własnych, kolorów i widm pomogło uczestnikom projektu IPERCOOL w wykorzystaniu nowych zestawów danych do testowania modeli atmosferycznych i ustalania historii formowania się brązowych karłów. Sparametryzowane obserwacje zebrano w rosnącej bazie danych. Inicjatywy współpracy utworzone w ramach projektu IPERCOOL pozwolą wykorzystać bogactwo zebranych danych obserwacyjnych w celu uzyskania nowego wglądu w niewyjaśnione dotąd zagadnienia astrofizyczne.
Słowa kluczowe
Archiwa astronomiczne, brązowe karły, obiekty gwiezdne, chłodne czerwone karły, modele atmosferyczne
