Nowe strategie syntezy w chemii organicznej
Biologiczne makrocząsteczki składają się z węglowych grup funkcyjnych, często heterocyklicznych, takich jak indolizyny, izochinoliny czy pirydyny. Aby syntezować związki organiczne, chemicy muszą tworzyć nowe wiązania między atomami węgla. W tym celu wykorzystują grupy funkcyjne i cechy strukturalne o stosunkowo wysokiej złożoności chemicznej i reaktywności. Celem finansowanego ze środków UE projektu MCCYC było opracowanie nowych metod umożliwiających skrócenie tych złożonych procedur oraz stworzenie nowych technik wydajnej i nieskomplikowanej syntezy związków organicznych. Proponowana przez badaczy metoda wykorzystuje aktywowanie prostych wiązań C–H obecnych w większości surowców. Umożliwia ona tworzenie z materiału wyjściowego wiązań węgiel–węgiel i węgiel–azot w jednym kroku. W alternatywnej metodzie naukowcy zastosowali katalizatory metalowe, takie jak rod, do tworzenia kompleksów aktywnych, które katalizują funkcjonalizację nowych wiązań C–H a także reakcje cykloaddycji. W przyszłości te metaloorganiczne związki można będzie zastosować do nowych reakcji w oparciu o proces aktywacji wiązań C–H lub inne przydatne procesy. Nowe metody syntezy mają szansę znacznie zwiększyć liczbę dostępnych technik budowania złożonych rusztowań molekularnych. Koncentrujące się na rdzeniach izochinolinowych i indolizynowych prace prowadzone w ramach projektu MCCYC oferują bardziej bezpośrednią metodę syntezy bibliotek cząsteczek na potrzeby badań biologicznych.
