Kształtowanie przyszłości skrzydeł samolotowych
Skrzydło NLF to jeden z filarów samolotów nowej generacji oraz programu Czyste niebo, najbardziej ambitnego europejskiego programu badań lotniczych w historii. W porównaniu z konwencjonalnymi skrzydłami skrzydła NLF wymagają zastosowania innej architektury, konstrukcji płata oraz koncepcji projektowych i produkcyjnych. Inżynierowie muszą sprostać ścisłym wymogom dotyczącym tolerancji w zakresie szorstkości i falistości powierzchni oraz jej zanieczyszczenia. Przedmiotem finansowanej ze środków UE inicjatywy GBSSD(2) ("Design and manufacture of a ground based structural/systems demonstrator (phase 2)") było opracowanie szczegółowego projektu krawędzi wiodącej skrzydła NLF. Naukowcy wykorzystali zalecenia przegotowane w pierwszej fazie programu, dotyczące połączeń i systemów przeciwoblodzeniowych (WIPS). Badacze zajmowali się szeregiem ważnych kwestii, w tym demonstracją systemu WIPS zintegrowanego z powłoką krawędzi wiodącej przy pomocy testów wygrzewania wahadłowego, osłoną przeciwerozyjną krawędzi z pełnym zabezpieczeniem odgromowym skrzydła oraz mechanizmem klapy Kruegera (poprawa siły nośnej). Przygotowano sześć obszernych raportów technicznych poświęconych tym tematom, a także kwestiom niezawodności i możliwości konserwacji. Prace przeprowadzone w ramach GBSSD(2) tworzą grunt pod realizację fazy 3, polegającej na walidacji koncepcji projektowych i produkcyjnych. Wytworzenie, przetestowanie i certyfikacja kompozytowego skrzydła NLF będzie ważnym elementem realizacji celów inicjatywy Czyste niebo. Samoloty nowej generacji będą zużywać mniej paliwa i emitować mniej szkodliwych substancji. Przyczynią się także do poprawy konkurencyjności europejskiego przemysłu lotniczego.
