Opis projektu
W kierunku doskonałych obliczeń w systemach rozproszonych
Informatyka i biologia zbliżają się do siebie. W tym kontekście najlepszym podejściem do modelowania procesów naturalnych wydają się być obliczenia rozproszone (ang. distributed computing, DC) – metoda inspirowana wysokopoziomowymi zasadami projektowania systemów biologicznych. Jednak do badania złożonych procesów samoorganizacji obserwowanych w przyrodzie pilnie potrzebne są nowe ramy, ponieważ obecnie brakuje modeli DC, które uwzględniałyby wszystkie aspekty jednocześnie. Finansowany przez UE projekt CoCoNat wypełni tę lukę przy pomocy teorii rozproszonych zadań synchronizacji i koordynacji w ograniczonych modelach DC oraz wykorzystanie techniki obliczeń rozproszonych do modelowania zjawisk naturalnych. Teoria znajdzie zastosowanie także w wielu dziedzinach inżynierii i informatyki, gdyż pozwoli rozwiązywać różne zadania związane z synchronizacją i koordynacją, jak w przypadku populacji świetlikowatych lub rozwoju embrionalnego.
Cel
In recent years, an algorithmic theory of natural and biological systems has been increasingly advocated as providing a much needed framework for investigating complex self-organising processes in nature. This project contributes to this research program by employing the distributed computing lens to model natural phenomena. Biological systems exhibit many properties also studied in distributed computing: they comprise several independently acting entities, tend to operate in noisy and dynamic environments, thus requiring them to be highly-resilient and adaptive, solve intricate coordination tasks, and display sophisticated communication techniques.
This project aims to develop the theory of distributed synchronisation and coordination tasks in restricted models of distributed computing. These tasks are some of the most fundamental problems in distributed computing, as they are essential in computer networks as well as numerous other areas of engineering and computing. In addition, they are ubiquitous in natural and biological systems, ranging from molecular to population-level systems, which are known to solve various synchronisation and coordination tasks: examples include symmetry-breaking during the development of the nervous system, consensus decision making in species communities, and synchronisation in firefly populations and embryonic development.
Unlike computer networks, biological distributed systems have unique features: (1) the agents typically have limited computational abilities, (2) communication is unreliable and restricted, (3) the system has a dynamic spatial structure, and (4) the environment may be noisy. Currently, distributed computing models that consider all aspects simultaneously are lacking. The proposed research approaches this goal from multiple angles by developing new models and analysis methods for determining the limitations of synchronisation and related tasks in both strong and weak models of computing.
Dziedzina nauki
Program(-y)
Temat(-y)
System finansowania
MSCA-IF-EF-ST - Standard EFKoordynator
3400 Klosterneuburg
Austria