Dieta z epoki kamiennej kluczowa dla niektórych adaptacji do zmian klimatu
Nowoczesne społeczeństwo może skorzystać na zrozumieniu, w jaki sposób prehistoryczni ludzi dopasowali diety i narzędzia związane z pożywieniem do poważnych zmian w klimacie. Istnieją jednak znaczne luki w naszej wiedzy na temat sposobów radzenia sobie ze zmianami klimatu w późnym plejstocenie. Przede wszystkim, zmiany środowiskowe związane z klimatem mogą różnić się w zależności od regionu, co wymaga dopasowania rozwiązań do warunków miejscowych. Te wahania ograniczają możliwości naukowców do generalizowania na temat zdolności naszych przodków do adaptacji. Finansowani przez UE naukowcy podeszli do problemu w sposób proaktywny poprzez prace nad projektem "Human adaptational patterns to arid environments in North Africa" (HUMANARIDADAPT). Ludzie zamieszkiwali jaskinię Haua Fteah na terenie Cyrenajki (północno-wschodnia Libia) przez dziesiątki tysięcy lat. W ramach projektu HUMANARIDADAPT przeanalizowano przedmioty w niej odnalezione w zestawieniu z artefaktami z libijskiego regionu Maghrebu. Naukowcy przebadali narzędzia z epoki kamiennej zgodnie z cechami wizualnymi (np. rozmiar i kształt), materiał źródłowy, pozostałości organiczne oraz uszkodzenia wynikające z użytkowania. Dzięki projektowi HUMANARIDADAPT ustalono, że przedmioty z jaskini Haua Fteah z okresu oraniańskiego (17 000 - 11 500 lat temu) były znacznie mniejsze, niż te z okresu dabbańskiego (42 000 - 17 000 lat temu). Do lokalnych skutków zmiany klimatu należą oraniańskie mikrolityczne innowacje, które zostały wprowadzone raptownie i dopasowane do miejscowych warunków. Dla kontrastu iberomauruzyjskie narzędzia z regionu Maghrebu pozostały zasadniczo bez zmian w okresie od 24 000 do 10 000 lat temu. Co istotne, Oranianie tworzyli narzędzia bardziej zorientowane na zadania. Dr Mutri odkrył, że rozwój narzędzi używanych przez oraniańskie społeczeństwo zbieracko-łowieckie dokonał się w odpowiedzi na potrzebę zmiany diety na bardziej zróżnicowaną, zaś korzystanie z nich doprowadziło do transformacji nawyków żywieniowych. Oranianie wytwarzali określone narzędzia z przeznaczeniem polowania na dziką zwierzynę, inne, wyspecjalizowane do zbierania roślin. Część narzędzi zaprojektowano z myślą o obróbce materiałów, takich jak kości, muszle i drewno. Wszystkie te adaptacje pozwoliły użytkownikom narzędzi z okresu oraniańskiego na przeżycie w warunkach bardziej ograniczonego łańcucha żywnościowego niż miało to miejsce w przypadku ich poprzedników. Naukowcy projektu HUMANARIDADAPT planują obecnie porównać przedmioty z Cyrenajki i Maghrebu z solidnymi danymi paleośrodowiskowymi i paleoekonomicznymi z tych regionów. Może to poskutkować pierwszymi dokładnymi opisami wzajemnych zależności między zmieniającym się klimatem, wzorcami społecznymi i przetrwania oraz technologii prehistorycznych Libijczyków.
