Odporność na malarię
Główną przeszkodą stojącą na drodze ku opracowaniu szczepionki jest brak jakichkolwiek testów lub parametrów medycznych mogących pomóc przewidzieć, czy osoba narażona na zachorowanie jest odporna na malarię. U osób zamieszkujących obszary endemiczne występowania malarii z czasem rozwija się forma odporności na infekcję oparta na przeciwciałach kierowanych przeciw zarodźcowi sierpowemu. Antygen, inaczej generator przeciwciał, to dowolna substancja wywołująca reakcję odpornościową. Brak testów dla repertuaru antygenów P uniemożliwił zbadanie mechanizmów naturalnej ochrony przed malarią oraz spowolnił rozwój nowych szczepionek. Finansowane przez UE w ramach działań "Marie Curie" konsorcjum FIGHTMAL wykorzystało doświadczenie swoich członków w obszarze mikromacierzowej technologii badania na odporność, aby przestudiować profile reaktywności surowicy na antygeny P. Ten trwający cztery lata projekt został powołany w celu wymiany umiejętności, wiedzy i zasobów między państwami endemicznego występowania choroby a Europą, poprzez włączenie do prac dwóch ugandyjskich centrów badawczych. Celem projektu było opracowanie mikromacierzowego badania na odporność, obejmującego cały repertuar wydzielanych powierzchniowo białek P. Pozwoliłoby to na porównanie profili odpornościowych osób z odpornością i bez niej w narażonych na malarię społecznościach. Ponadto, umożliwiłoby to identyfikację antygenów uruchamiających odporność. Do identyfikacji możliwych celów przeciwciał P wykorzystano szeroki wachlarz narzędzi bioinformatycznych. Stworzono odpowiednią bazę danych do przechowywania i wyszukiwania wszelkich danych bioinformatycznych i informacji pozyskanych w trakcie eksperymentów generowanych w trackie projektu. Przy użyciu bazy białek konsorcjum określiło protokoły i strategie dla klonowania, ekspresji białek i oczyszczania białek P do zastosowania w chipie hipotetycznych celów immunologicznych. Panel negatywnych europejskich i pozytywnych afrykańskich surowic został przetestowany na mikromacierzowym chipie białkowym z wykorzystaniem różnych antygenów, celów immunologicznych i potencjalnych szczepionek w celu weryfikacji testu. W Ugandzie przeprowadzono badania epidemiologiczne z użyciem opracowanych mikrochipów. W ciągu dwóch lat trwania projektu zakończono badania na danej długości geograficznej, a wszystkie dane zostały zapisane w bazie danych konsorcjum. Reakcje przeciwciał na kilka antygenów P i białka śliny komarów zostały opisane i zestawione z danymi o wieku, kontakcie z pasożytami malarii i ryzyku wystąpienia kolejnych epizodów malarii. Wszelkie reakcje przeciwciał na wszystkie antygeny związane były z kontaktem z malarią, jednak żadnych z osobna nie powiązano z ryzykiem wystąpienia klinicznej postaci malarii. Dane badawcze pokazują jak trudne jest oddzielenie śladów kontaktu z malarią od wskaźników ochrony klinicznej, podkreślając tym samym wagę projektu FIGHTMAL.
