Tropikalne mrówki ujawniają swoje sekrety
W projekcie "Ecology and evolution of ant communities in tropical ecosystems" (ANT BIODIVERSITY) wykorzystano unikalny zbiór 11 000 próbek zebranych w Nowej Gwinei oraz Australii. Naukowcy przeanalizowali dane dotyczące rozmieszczenia gatunków oraz zależności populacyjnych i filogenetycznych na dużym obszarze regionu Południowego Pacyfiku. Wyniki tych analiz wskazują, że różnorodność gatunków mrówek w Malezji i na Południowym Pacyfiku jest większa, niż się tego spodziewano. Wiele gatunków, które tradycyjnie uważano za szeroko rozpowszechnione, może w rzeczywistości być wieloma blisko spokrewnionymi gatunkami, których wzajemnych powiązań nie sposób łatwo określić. W ramach projektu ANT BIODIVERSITY przeprowadzono badania nad ekologią i ewolucją tropikalnych mrówek na poziomie społeczności, gatunku i populacji. Na poziomie społeczności zdefiniowano trzy główne czynniki odpowiedzialne za zróżnicowanie mrówek, a także powiązano je z różnymi stopniami zniszczenia siedlisk. Uzupełniające badanie pokazało, że żerujące mrówki mogą być selektywnie eliminowane w lasach tropikalnych. Ustalono także, że w lasach nizinnych społeczności mrówek kształtowane są przede wszystkim przez konkurencję między gatunkami. Na większych wysokościach ważną rolę odgrywają też jednak niskie temperatury. Na poziomie gatunku, uczeni wykorzystali regionalne dane w celu zbadania bogactwa gatunków egzotycznych, gatunków rodzimych oraz wpływu działalności człowieka na wyspach tropikalnych na Pacyfiku. Dzięki zrekonstruowaniu ewolucji grupy mrówek Camponotus maculates naukowcy mogli określić, w jaki sposób rożne linie owadów skolonizowały Malezję i Południowy Pacyfik. Wykorzystano kombinację sekwencji DNA oraz markerów polimorfizmu pojedynczego nukleotydu dla całego genomu w celu zrekonstruowania historii ewolucji powszechnie występujących mrówek Oecophylla smaragdina. To przeprowadzone na poziome populacji badanie wskazuje, że mrówki rozprzestrzeniły się z kontynentalnej Azji na wyspy Sundaland, przez Sulawesi do Nowej Gwinei i Australii. Australazjatyckie i orientalne populacje tych mrówek okazały się być bardziej zróżnicowane genetycznie. Na Nowej Gwinei nie zaobserwowano większych różnic między populacjami lądowymi i przybrzeżnymi. Wskazuje to na dwie niezależne kolonizacje Australii oraz efektywne rozprzestrzenianie się mrówek wzdłuż wybrzeża Nowej Gwinei. Wiedza zdobyta dzięki projektowi ANT BIODIVERSITY pomoże lepiej chronić ekosystemy lasów tropikalnych sawann.
