W jaki sposób kominy hydrotermalne sprzyjają rozwojowi życia
Głębokomorskie kominy hydrotermalne to szczeliny w powierzchni ziemskiej, przez które wycieka podgrzana geotermalnie woda bogata w rozmaite metale. Liczne obszary występowania kominów w okolicy Grzbietu Śródatlantyckiego są domem dla gatunku krewetek Rimicaris exoculata. Stworzenia te żywią się siarczkami z kominów hydrotermalnych i zawierają bakterie symbiotyczne. Bakterie te żyją w układzie oddechowym i trawiennym krewetek i zdolne są do utleniania siarkowodoru lub metanu emitowanego z wnętrza kominów. Niedawno w skrzelach R. exoculta odkryto minerały żelaza, takie jak wodorotlenek żelaza(III) i wodorek żelazowy. Z tego wynika, że symbiotyczne bakterie żelaziste, jak i utleniające siarczek mogą być zaangażowane w metabolizm stworzeń żyjących w sąsiedztwie kominów. W ramach finansowanego przez UE projektu "Iron geobiology at deep-ocean hydrothermal vents" (IRONGEOBIOVENT) zbadano to zjawisko. Pierwszym celem badaczy było lepsze zrozumienie sposobu, w jaki krewetki pozyskują swoją energię. Drogą do tego był pomiar izotopów żelaza. W ciągu ostatnich dziesięciu lat metoda była coraz powszechniej stosowana do zrozumienia cykli biogeochemicznych. Technika ta stanowi nowe narzędzie do badania złożonych interakcji między aktywnością mikrobiologiczną, procesami biogeochemicznymi a przetwarzaniem cyklicznym żelaza typu redoks w pobliżu kominów hydrotermalnych. Drugim celem projektu było lepsze zrozumienie szlaków mikrobiologicznych żelaza w systemach hydrotermalnych. Udało się go zrealizować, dokonując pomiaru składu izotropowego minerałów żelaza występujących w krewetkach i wybranych próbkach płynów i siarczków hydrotermalnych. Projekt IRONGEOBIOVENT reprezentuje skuteczny transfer wiedzy z dziedziny geochemii izotopów do dziedziny geobiologii. Wyniki projektu pozwolą lepiej zrozumieć społeczności biologiczne występujące w pobliżu głębokomorskich kominów hydrotermalnych oraz sposób, w jaki metabolizują minerały generowane przez te kominy.
