Udoskonalanie implantów ślimakowych
CI zmieniły życie wielu niesłyszących, umożliwiając im rozumienie mowy i komunikację w cichym otoczeniu lub przez telefon. W badaniu LFAA udało się lepiej zrozumieć proces przetwarzania bodźców dźwiękowych przez mózg. Czasem użytkownicy CI mogą doświadczać trudności w rozpoznawaniu mowy, gdy kilka osób mówi jednocześnie. W poprzednim badaniu odkryto, że słyszalność niższych częstotliwości poprawia rozpoznawanie dźwięków. W badaniu przyjrzano się tym kwestiom i odkryto, że sygnały o niższej częstotliwości w połączeniu z różnicami w prędkości stymulacji poprawiają percepcję hałasu. Dla potrzeb badania opracowano dwie nowe metody pomiarowe, które ułatwią prowadzenie dalszych badań nad CI. Pierwsza metoda pozwala CI na rejestrowanie i pomiar aktywności elektroencefalograficznej (EEG). Druga zaś oddziela sygnał EEG od CI. Dzięki temu audiolodzy mogą ocenić percepcję mowy użytkownika ze znacznie większą łatwością i dokładnością. Nowa technologia oznacza, że możliwe może okazać się opracowanie CI o obwodzie zamkniętym, zamiast obecnie używanych systemów o obwodzie otwartym. To urządzenie może dokonywać automatycznego pomiaru reakcji nerwowej i odpowiednio optymalizować stymulacje. Badania w ramach projektu dostarczyły nowych informacji na temat mechanizmów, które pozwalają użytkownikom CI dokładniej rozumieć mowę. Odkrycia będą miały duży wpływ na poprawę leczenia tej części populacji.
Słowa kluczowe
Implant ślimakowy, przetwarzanie nerwowe, reakcja mózgu, niesłyszący, rozpoznawanie mowy, słuch, rozpoznawanie dźwięków, sygnał o niższej częstotliwości, percepcja hałasu, audiolog, percepcja mowy
