Postępy w detekcji immunologicznej metodami chemicznymi
Limfocyty T stanowią główną broń w immunologicznej odpowiedzi komórkowej. Ulegają aktywacji poprzez receptor limfocytów T (TCR)m, który rozpoznaje różne peptydy prezentowane na kompleksach MHC innych komórek. W przeszłości naukowcy opracowali odczynniki do oznaczania tetramerów MHC, aby wykrywać ilościowo i jakościowo antygeny swoiste dla limfocytów T. W tej technologii cztery cząsteczki MHC z peptydami są przetworzone metodami inżynieryjnymi, tak aby wiązać białko streptawidynę w formie tetrameru. Zastosowanie wyznakowanej fluorescencyjnie streptawidyny ułatwia uwidocznienie i oznaczenie ilościowe związanych limfocytów T. Oznaczenie tetrametowe MHC stwarza ogromne perspektywy i może znaleźć zastosowanie w immunoterapii nowotworów złośliwych lub monitorowaniu zmian w liczbie limfocytów T. Jednakże powszechne zastosowanie tej techniki było ograniczone z powodu pracochłonności syntezy i oczyszczania poszczególnych odczynników stanowiących peptyd związany z MHC. Niedawne postępy technologiczne w dziedzinie syntezy peptydów w fazie stałej (SPPS) umożliwiły syntezę cząsteczek MHC. Celem finansowanego przez UE projektu "Protein stabilization by chemistry: total synthesis of an MHC class I scaffold" (PROCHEM) było wykorzystanie syntezy chemicznej do wytwarzania cząsteczek MHC. Prace poświęcone były pozyskaniu przyciętej wersji cząsteczki MHC na podstawie swoistych alleli antygenów ludzkich leukocytów. W tym kontekście naukowcy opracowali pustą platformę MHC, syntetyzując fragmenty peptydów osobno i łącząc je poprzez ligację chemiczną. Na takiej platformie MHC można praktycznie umieścić dowolne ligandy peptydowe, znacząco zwiększając zakres zastosowań odczynników oznaczeń na bazie MHC. Ta nowa metoda może zostać wykorzystana w adoptywnej terapii limfocytami T, w tworzeniu szczepionej i definiowaniu nowych antygenów.
Słowa kluczowe
Główny kompleks zgodności tkankowej, antygen, limfocyty T, receptor, oznaczenie tetramerów MHC, synteza chemiczna
