Przyszła dynamika relacji transatlantyckich
We współczesnym świecie, w którym model dwubiegunowy został zastąpiony modelem wielobiegunowym, elity polityczne, gospodarcze i społeczne zadają sobie pytania na temat kierunków rozwoju kontaktów między UE i Stanami Zjednoczonymi: wspólnego przewodzenia światu, niezależnego działania lub poszukiwania nowych partnerów. Za cel projektu TRANSWORLD(odnośnik otworzy się w nowym oknie) (Redefining the transatlantic relationship and its role in shaping global governance) przyjęto ustalenie nowego podejścia do pojmowania relacji transatlantyckich i ich roli w XXI w. Prace projektu podzielono na trzy fazy, które realizowało konsorcjum 13 podmiotów z UE, Stanów Zjednoczonych i Turcji, obejmujące instytuty badawcze, uniwersytety i jeden instytut sondażowy. Zaczęto od sformułowania ram koncepcyjnych w celu dokonania przeglądu historycznego i teoretycznego relacji transatlantyckich i wskazania trzech możliwych scenariuszy na przyszłość: rozkładu strukturalnego, związków funkcjonalnych i trwałego partnerstwa. Pierwszy scenariusz przewiduje, że UE i Stany Zjednoczone będą zmierzać ku wzajemnej izolacji. W drugim scenariuszu UE i Stany Zjednoczone będą rozwijać tylko wybrane formy współpracy, a według trzeciego regiony będą podtrzymywać i rozwijać swoje wieloletnie więzi. Następnie partnerzy projektu przyjrzeli się relacjom transatlantyckim dla czterech odrębnych obszarów polityki: gospodarki, bezpieczeństwa, ochrony środowiska oraz praw człowieka i demokracji. Stwierdzono, że Partnerstwo Transatlantyckie na rzecz Handlu i Inwestycji (TTIP) będzie odgrywać ważną rolę w określaniu kierunków transatlantyckiego partnerstwa gospodarczego, natomiast relacje w dziedzinach bezpieczeństwa i ochrony środowiska wpasowują się odpowiednio w kategorie współpracy trwałej i funkcjonalnej. W zakresie demokracji i praw człowieka relacje są zwykle ograniczone do aspektów funkcjonalnych, pomimo zbieżnych interesów. Partnerzy projektu analizowali też rolę partnerstwa UE i Stanów Zjednoczonych dla kształtowania globalnych i regionalnych struktur władzy. Stwierdzono, że pomimo trwałości związków transatlantyckich coraz trudniej jest utrzymać pozycję globalnego przywództwa zajmowaną w latach po zakończeniu zimnej wojny. W ramach projektu opracowano 45 artykułów, pierwsze w dziejach badanie sondażowe elit dotyczące stanu relacji transatlantyckich i ich znaczenia dla świata oraz artykuł polityczny definiujący program współpracy transatlantyckiej w zakresie kształtowania struktur sprawowania rządów. Dane zgromadzono na podstawie badań własnych oraz podczas czterech ćwiczeń Delphi angażujących ponad 100 ekspertów z Europy, Stanów Zjednoczonych, Turcji, Brazylii, Chin, Indii i Rosji. Głównym wnioskiem projektu TRANSWORLD było stwierdzenie, że partnerstwo transatlantyckie między Europą i Stanami Zjednoczonymi wciąż jest konieczne dla sprostania licznym wyzwaniom regionalnym i globalnym. Obie strony powinny czynnie dążyć do zacieśniania więzi transatlantyckich, aby zapewnić sobie silną pozycję w kontaktach z innymi krajami, również rywalizującymi.
