Skip to main content
European Commission logo print header

Contribution of calcium-independent isoforms of phospholipase A2 in the pathogenesis of Duchenne muscular dystrophy

Article Category

Article available in the following languages:

Badania nad dystrofią mięśniową Duchenne'a

Dystrofia mięśniowa Duchenne'a jest dziedziczną chorobą polegającą na degradacji mięśni, która występuje u 1 na około 3500 chłopców na całym świecie. Znajomość patofizjologii tej choroby ma ogromne znaczenie podczas opracowywania nowych leków.

Zdrowie icon Zdrowie

Choroba ta jest wywołana mutacją genu dystrofiny, który koduje niezbędne dla zachowania tkanki mięśniowej białko. Dystrofina jest częścią kompleksu białkowego, który stanowi połączenie między filamentami aktyny a substancją międzykomórkową. Zależność między nieobecnością dystrofiny a zwyrodnieniem tkanki mięśniowej nie została w pełni wyjaśniona. Obecnie leczenie dystrofii mięśniowej Duchenne'a polega na podawaniu kortykoidów, które spowalniają degenerację mięśni i uśmierzają objawy u pacjentów. Nie umożliwia to wyleczenia choroby, ponieważ pacjenci w końcu tracą zdolność oddychania i umierają w wieku około 30 lat. Coraz więcej danych sugeruje, że w procesie niszczenia włókien mięśniowych u tych chorych uczestniczą jony wapnia. Wydaje się, że podwyższony poziom wapnia w cytozolu i nasilenie stanu zapalnego są spowodowane działaniem enzymu fosfolipazy A2 (PLA2). Jako że u chorych na dystrofię mięśniową Duchenne'a obserwuje się podwyższony poziom PLA2, inhibicja tego enzymu może być właściwą strategią ograniczania stanów zapalnych. Istnieją trzy typy enzymu PLA2: cytozolowy, niezależny od wapnia i wydzielniczy (sPLA2). Zakres finansowanego przez UE projektu FRZDMD obejmował ustalenie, która izoforma PLA2 uczestniczy w zaburzaniu równowagi wapnia w cytozolu i śmierci komórek mięśniowych w przebiegu dystrofii. W tym celu naukowcy analizowali ekspresję różnych enzymów PLA2 w komórkach chorych na dystrofię mięśniową Duchenne'a, aby wykryć różnice ilościowe w porównaniu z prawidłowymi włóknami mięśniowymi. Wykazano w szczególności, że sPLA2 wpływa na różnicowanie komórek w przebiegu dystrofii mięśniowej Duchenne'a poprzez regulowanie ekspresji miogeniny i innych czynników hipertrofii. Inhibicja aktywności PLA2 prowadziła do uzyskania większych miotubuli in vitro, enzym ten może mieć więc znaczenie w różnicowaniu się mięśni. Wyniki badania FRZDMD podkreślają rolę sPLA2 w patologii dystrofii mięśniowej Duchenne'a. Pozostaje jeszcze do ustalenia, czy inhibicja sPLA2 przyniosłaby korzyści chorym na dystrofię mięśniową Duchenne'a i czy może stanowić strategię leczenia.

Słowa kluczowe

Dystrofia mięśniowa Duchenne'a, degradacja mięśni, wapń, fosfolipaza A2

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania