Zapobieganie rozprzestrzenianiu broni
W jaki sposób międzynarodowa współpraca pomaga zapobiegać budowie i rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia? Ponadto, jak skutecznie UE radzi sobie z takimi międzynarodowymi działaniami zapobiegawczymi? Wyjaśnienie tych kwestii było założeniem finansowanego ze środków UE projektu EU-NONPROLIF. Badacze przyglądali się UE w kontekście jej własnej polityki zapobiegania rozprzestrzeniania broni oraz powiązań z międzynarodowymi działaniami tego rodzaju. Projekt realizowany był przez jeden podmiot pod opieką King's College London, przez dwa lata, do sierpnia 2014 r. Uczeni dokonali analizy jakościowej wielu źródeł z literatury przedmiotu i dziedzin pokrewnych, a także przeprowadzili wywiady z prawodawcami. Najważniejsze ustalenia przedstawiono w ważnym artykule, w którym przeanalizowano pierwsze 10 lat funkcjonowania unijnej strategii na rzecz przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia z 2003 r. oraz ostatnie działania UE w tym zakresie. Wbrew obiegowej opinii, zgodnie z którą UE jest nieefektywnym graczem, jeśli chodzi o bezpieczeństwo międzynarodowe, Unia okazała się być skuteczniejsza, niż tego oczekiwano. Skuteczność ta dotyczy między innymi negocjacji z Iranem w sprawie broni jądrowej, umacniania prac weryfikacyjnych międzynarodowych agencji zajmujących się przeciwdziałaniem rozprzestrzenianiu broni oraz wspierania podobnych wysiłków w krajach partnerskich. Wnioski opisane w artykule opublikowano ponownie w formie raportu dla prawodawców wyższego szczebla. Dodatkowe analizy, opublikowane w czasopismach z dziedziny stosunków międzynarodowych, poświęcone były kilku konkretnym przypadkom unijnych polityk zapobiegania rozprzestrzenianiu broni. W jednym z artykułów, które mają się wkrótce ukazać, opisano trudności w relacjach UE z Indiami, wynikające z braku uzgodnienia wspólnego stanowiska przez państwa członkowskie w sprawie tego kraju. Przeprowadzono szereg działań związanych z wymianą wiedzy, dostarczających informacji dla prac prawodawczych i obejmujących konferencje i warsztaty naukowe oraz innego rodzaju spotkania, a także specjalne publikacje. W ramach projektu EU-NONPROLIF badano działania UE w zakresie obronności i bezpieczeństwa, a w szczególności wysiłki zmierzające do zapobiegania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia. Prace te przyczyniły się do udokumentowania osiągnięć UE na tym polu.