Badanie dawnych praktyk hodowlanych pomaga budować zrównoważoną przyszłość
W neolicie i epoce brązu owce i kozy odgrywały ważna rolę w wielu aspektach życia na Cyprze, w tym w jego gospodarce i środowisku naturalnym. Aby dokładniej poznać tę rolę, w ramach projektu SGCNB (Sheep and goat management in Cyprus from the Neolithic to the Bronze Age: an archaeozoological, isotopic and ethnographic approach), finansowanego ze środków UE, badano zależności między hodowlą owiec i kóz a życiem ludzi oraz jej wpływ na nie. Tradycyjna hodowla owiec i kóz prowadzona była na małą skalę, a stada przemieszczały się na niewielkie odległości. Była ona ponadto dobrze przystosowana do lokalnego środowiska, klimatu i kultury. Ponieważ wiedza na temat dawnej hodowli była bardzo skąpa, uczeni musieli zgromadzić jak najwięcej informacji, nawiązując kontakty z cypryjskimi hodowcami wykorzystującymi tradycyjne metody. Przeprowadzono wywiady i zebrano dane dotyczące dziennego i sezonowego przemieszczania się stad, karmienia zwierząt w porze suchej, pór i praktyk kocenia się owiec oraz chorób i ich leczenia. Udało się zrealizować wszystkie założenia, w tym dotyczące rejestracji i gromadzenia danych, przygotowania i przeprowadzenia analiz oraz interpretacji i rozpowszechniania wyników. Pomogło to poszerzyć wiedzę i uzyskać nowe informacje na temat początków i rozwoju złożonych interakcji między ludźmi i owcami/kozami na Cyprze. Badania te pomogą chronić tradycyjne praktyki hodowli owiec i kóz, a także dostarczą ważnej wiedzy etnograficznej, umożliwiającej interpretację danych archeologicznych. Między innymi, możliwe będzie lepsze poznanie zasad wyboru metod hodowli owiec i kóz w zależności od środowiska, klimatu oraz tradycji społecznych i kulturowych.
