Zaawansowana technologia powłok ochronnych do konstrukcji stalowych
Pod wpływem wysokich temperatur, na przykład podczas pożaru, właściwości nośne stali mogą ulec znacznemu pogorszeniu. Przepisy budowlane we wszystkich krajach rozwiniętych wymagają stosowania na konstrukcjach stalowych zabezpieczeń przeciwpożarowych. Najczęściej używaną metodą jest malowanie elementów stalowych powłokami ognioodpornymi (pęczniejącymi), co jednak wiąże się z licznymi trudnościami. Z tego względu w ciągu ostatnich 10 lat stal strukturalna została mniej więcej w 40% zastosowań zastąpiona betonem. Celem finansowanego ze środków UE projektu STEELPROST (Demonstration of innovative fire protection coatings for steel structures) było przetestowanie rozwiązania tego problemu poprzez wykorzystanie nowej powłoki przeciwogniowej oraz procesów suszenia opracowanych w ramach wcześniejszej inicjatywy. Partnerzy projektu opracowali zintegrowane rozwiązanie łączące nanotechnologiczną powłokę przeciwogniową, automatyczne techniki natryskiwania i suszenia oraz zaawansowane zasady inżynieryjne. Nowe rozwiązania spełniają europejskie normy określające sposób projektowania konstrukcji na terenie UE, a także z procedurą oznakowania CE w zakresie produkcji konstrukcji stalowych. Przeciwogniową powłokę przetestowano pod kątem pomijanych wcześniej scenariuszy pożarowych, w których powłoki takie są szczególnie skuteczne. Prace nad automatycznym natryskiwaniem i suszeniem pozwoliły zespołowi STEELPROST na efektywne pokrycie elementów konstrukcyjnych. Każde urządzenie do natryskiwania i suszenia wykonuje pracę pięciu zespołów malarzy, co przyczynia się do zmniejszenia całkowitych kosztów natryskiwania o ponad 75%. Analiza oszczędności czasowych i kosztowych wykazała, że nowe rozwiązanie umożliwia konkurencyjne stosowanie stali w sektorach tradycyjnie zdominowanych przez beton, szczególnie w budynkach mieszkalnych. Projekt STEELPROST powinien przyczynić się do odzyskania znaczącej części rynku przez konstrukcje stalowe, utraconej w ostatnim dziesięcioleciu, co będzie mieć istotne konsekwencje dla gospodarki UE. Uczestnicy projektu szacują, że możliwe będzie odzyskanie około połowy udziału w rynku na przestrzeni najbliższych 5-10 lat. Oznaczałoby to wzrost konkurencyjności producentów stali.
