Małe molekuły w leczeniu oponiaka
Oponiak to guz wewnątrzczaszkowy, który tworzy się na oponach mózgowych, czyli błonach okrywających mózg. Występuje często i w większości przypadków jest łagodny. Leczenie obejmuje resekcję chirurgiczną, lecz gdy całkowite usunięcie jest niewykonalne, w przeciągu paru lat następuje nawrót choroby. Wyraźnie obrazuje to potrzebę medycznych interwencji w walce z oponiakiem. Zakres finansowanego przez UE projektu HTDDSFMT (High throughput drug discovery studies for meningioma therapeutics) objął identyfikację molekuł, które mogłyby być użyte w ramach nowatorskich strategii leczenia oponiaka. W tym kontekście naukowcy przeprowadzili wysokoprzepustowe badania przesiewowe 4000 leków zatwierdzonych przez FDA. Głównym kryterium było przekraczanie przez związki bioaktywne bariery krew-mózg i wnikanie do mózgu. Naukowcy zidentyfikowali cztery takie związki i określili ich skuteczne dawki inhibicyjne na różnych linach komórkowych. Bazując na tych danych, wybrali dwa związki wiodące, skuteczne w niskich stężeniach, i przystąpili do testowania ich na ksenograftowym modelu oponiaka u myszy. Wgląd mechanistyczny w funkcjonowanie związku SM1 wykazał, że wywierane przez niego działanie przeciwnowotworowe polega na inhibicji sygnalizacji Wnt/β-katenina i nasileniu sygnałów proapoptotycznych. Reasumując, dowody wygenerowane w projekcie HTDDSFMT przetarły szlaki w kierunku stworzenia nowatorskich terapii oponiaka. Istnieje potrzeba dalszych badań zidentyfikowanych związków, aby określić ich kliniczne korzyści u ludzi.
