Wpływ prehistorycznej sezonowości klimatu na obecną
W rejonie Morza Śródziemnego mamy do czynienia z ogromnymi wyzwaniami społecznymi, które są spowodowane przez zmiany środowiska i klimatu. Jedną z dużych zmian, która miała miejsce w przeszłości, było powiększenie się obszaru użytków zielonych, a także jednoczesna zmiana sezonowości klimatu. Mechanizmy, które doprowadziły do tej znaczącej zmiany, nie są do końca zrozumiane i wymagają dalszych badań. Głównym celem projektu było zrozumienie procesów, które miały miejsce w przeszłości, i wykorzystanie tej wiedzy do zrozumienia współczesnych zmian klimatu i środowiska. W ramach inicjatywy finansowanej przez UE pod nazwą SEASONS (Understanding the impact of seasonality in terrestrial bio-geosystems during the last 23 million years) zbadano sezonowość klimatu w ekosystemach lądowych na półkuli północnej przez ostatnie 23 miliony lat. Dla celów badań, naukowcy połączyli modele wegetacji i dane kopalne. W projekcie SEASONS wykorzystano modelowanie wegetacji w okresie od późnego miocenu (11-7 milionów lat temu) do środkowego miocenu (15 milionów lat temu). Zbadano również węgiel i inne izotopy, koncentrując się na Afryce, zachodniej części Ameryki Północnej i zachodniej części Eurazji. Naukowcy odkryli, że poziom dwutlenku węgla (CO2) w okresie późnego miocenu był prawdopodobnie niższy niż obecnie, a w okresie środkowego miocenu był wyższy. W związku z tym, obecny poziom CO2 jest prawdopodobnie najwyższy od 11 milionów lat. Projekt SEASONS wykazał, że podniesienie masywów górskich w zachodniej części Ameryki Północnej miało ogromny wpływ na środowisko, a w szczególności na ssaki. Informacje te rzucają nowe światło na kontynentalną historię środowiskową Ameryki Północnej w odniesieniu do Europy 55-23 milionów lat wstecz. Badania te pomogą w opracowaniu nowych praktyk adaptacyjnych w biologii ochrony przyrody (conservation biology) i przyczynią się do poprawy wyników badań interdyscyplinarnych w zakresie paleobiologii i klimatologii.
