Szczepionka przeciwko uciążliwemu gronkowcowi złocistemu
Podczas finansowanego przez UE projektu SV-STAPH-VAX (Structural vaccinology to drive the design and optimization of protein antigens for a multicomponent vaccine against Staphylococcus aureus) opracowano rekombinowane antygeny na bazie wybranych białek z zachowawczej rodziny antygenów gronkowca (CSA) i leukocydyny z rodziny białkowych leukotoksyn (luk). Badacze z projektu testowali najbardziej obiecujące białka, porównując je z białkami typu dzikiego pod kątem ochrony przed zakażeniem w modelu immunizacji i narażenia u myszy. W testach innych kryteriów stwierdzono lepszą reaktywność krzyżową i profil neutralizacji toksyn surowic immunologicznych, co zwiększa bezpieczeństwo. Korzystając z krystalografii rentgenowskiej i mikroskopii elektronowej 3D naukowcy określili strukturę kilku mutantów konstruktów antygenów. Potwierdzono, że te zmiany nie przekładały się na niewłaściwe modyfikacje struktury. Cztery spośród tych konstruktów zapewniały myszom znaczącą ochronę przed S. aureus. Trwają jeszcze analizy reaktywności krzyżowej i zdolności do neutralizacji toksyn, mające na celu określenie tych właściwości na podstawie surowicy immunizowanych myszy. Wstępne testy wykazały jednak ulepszony profil reaktywności krzyżowej w porównaniu z myszami immunizowanymi danym białkiem typu dzikiego. Wyniki badania SV-STAPH-VAX wskazują, że projektowanie na bazie struktury można wykorzystywać do tworzenia stabilizowanych białek CSA i leukotoksyn jako antygenów do szczepionek przeciw gronkowcom. Prowadzone aktualnie prace pomogą ustalić, czy modyfikowane antygeny mogą mieć szersze działanie ochronne jako immunogeny do szczepionek przeciw S. aureus.
