Osady zdradzają historię wietrzenia skał na świecie
Uważa się, że wietrzenie skał krzemionkowych (z zawartością krzemu) miało istotne znaczenie podczas tworzenia się klimatu Ziemi w czasie geologicznym. Lepsze poznanie tego mechanizmu pozwoliłoby nam zrozumieć powiązanie wietrzenia chemicznego ze zmianą klimatu i działalnością człowieka. W czasie realizacji finansowanej przez UE inicjatywy SI-PALEO (Establishing silicon isotopes as weathering tracers for paleoenvironmental studies) wykorzystano izotopy krzemu z osadów morskich, aby przeanalizować procesy wietrzenia na obszarach lądowych, które miały miejsce w przeszłości. W tym celu naukowcy zbadali osady rzeczne i morskie ze wszystkich części świata. Celem inicjatywy SI-PALEO było określenie, w jaki sposób kontrolowane jest rozmieszczenie izotopów krzemu w osadach pochodzących z wierzenia skał na obszarach lądowych. Naukowcy pracujący w projekcie przeanalizowali nowopowstałe osady zebrane w ujściach rzeki Amazonki i Kongo. Zespół badawczy zbadał również rolę zmiany klimatu i działalności człowieka na historyczne procesy wietrzenia w Afryce Środkowej. Wyniki badań jasno wskazują na ścisły związek pomiędzy izotopami krzemu w drobnoziarnistych osadach i parametrami klimatycznymi takimi jak opady deszczu. Naukowcy pracujący w ramach SI-PALEO wykorzystali te informacje, aby wskazać mechanizm odpowiedzialny za historyczną dystrybucję opadów w Australii oraz w Afryce Środkowej i Australii. Zespół zaobserwował, że nagłe zmiany w przemieszczaniu osadów były w większym stopniu wynikiem działalności rolniczej i spalania biomasy niż zmiany klimatu. Wyniki te pomogą nam lepiej zrozumieć historyczne zależności pomiędzy zmianą klimatu, środowiskiem i działalnością człowieka.
