Nowe informacje o korze ruchowej
Bezpośrednia stymulacja elektryczna kory ruchowej wystarczy do wywołania ruchu. Jednakże złożone mechanizmy kodowania bodźców ruchowych przez neurony w tym obszarze kory mózgowej pozostają nieznane. Poszczególne neurony korowe rzadko generują impulsy podczas wykonywania zadań poznawczych i ruchowych, przy czym tylko mały procent neuronów jest aktywowany. Wskazuje to na precyzyjną synchronizację tej aktywności w czasie jako krytyczny element skutecznej komunikacji w obrębie kory. Istotność rytmów mózgowych jest szczególnie wyraźna w przebiegu chorób mózgu, w których dochodzi do zaburzenia tych rytmów. Należy do nich utrata ruchów dowolnych w chorobie Parkinsona, przyspieszenie oscylacji wysokiej częstotliwości podczas napadów obejmujących zaburzenia ruchowe oraz zakłócenia oscylacji związanych ze snem w chorobie Alzheimera. Głównym celem finansowanego przez UE projektu M1SYNC (Circuit mechanisms underlying dynamic spike time synchronization in mouse motor cortex) było poznanie mechanizmów warunkujących oscylacje w korze ruchowej mózgu myszy. Aby móc interpretować wpływ bodźców zmysłowych, badacze analizowali je w połączeniu z danymi motorycznymi. Korzystali z najnowocześniejszych metod ekspresji receptora rodopsyny kanałowej zależnej od typu komórki, wieloelektrodowej rejestracji i całokomórkowej techniki patch-clamp. Doświadczenia in vitro prowadzone w świeżych skrawkach mózgu i myszach poddanych narkozie wykazały, że kora ruchowa modulowała odpowiedzi bodźców pochodzących z wąsów poprzez zakończenia przechodzące z różnych warstw kory do wzgórza czuciowego. Podsumowując, wyniki projektu M1SYNC dostarczyły fundamentalnej wiedzy o mechanizmach i funkcjach oscylacji w korze ruchowej mózgu. Wyniki te mają ogromne znaczenie kliniczne i będą mogły zostać wykorzystane do wyjaśnienia przypadków zaburzeń ruchowych.
Słowa kluczowe
Kora ruchowa, choroba Parkinsona, oscylacje, choroba Alzheimera, receptor rodopsyny kanałowej, wzgórze