Genetyczne predyspozycje do arytmii
Migotanie przedsionków (AF) jest najczęstszym rodzajem zaburzenia rytmu serca, dotykającym ponad sześć milionów Europejczyków. U cierpiących na nie osób występuje zwiększone ryzyko udaru, demencji, niewydolności serca i zgonu. Patofizjologia AF jest złożona i nie do końca ją rozumiemy, a nowe dane kliniczne potwierdzają genetyczną etiologię migotania przedsionków. Przeprowadzone niedawno badania asocjacyjne całego genomu (GWAS) umożliwiły odkrycie różnych polimorfizmów genetycznych powiązanych z AF. Badania te nie dostarczają jednak dowodów na bezpośrednią patogenną rolę tych loci genetycznych w rozwoju choroby. Tym samym konieczne jest wykazanie bezpośredniego czynnościowego wpływu alleli na transkrypcję lub działanie białek. W ramach projektu ADAM-15 AND AF (Evaluation of ADAM-15 in atrial fibrillation), finansowanego ze środków UE, naukowcy postanowili uzyskać przekonujące dowody na rolę ADAM-15 w migotaniu przedsionków. ADAM (A Disintegrin And Metalloproteinase) to duża rodzina związanych z błoną glikoprotein powiązanych z ważnymi procesami komórkowymi, ale również z chorobami, w tym nowotworami i miażdżycą. Najnowsze dane wskazują na zwiększoną regulację białek ADAM u pacjentów z AF, czemu towarzyszy rozregulowana przebudowa mięśnia sercowego. Aby poznać rolę ADAM-15 w AF, uczeni uzyskali myszy knockout i zbadali ich fenotyp serca. Co ciekawe, nie zaobserwowano żadnych zmian w ciele, sercu czy parametrach EKG, ale myszy knockout ADAM15 okazały się być dużo bardziej podatne na arytmie w porównaniu z myszami dzikimi. Epizody arytmii były też znacząco wydłużone. Omawiane badanie dostarcza przekonujących dowodów na to, że powszechne zmiany genetyczne mogą mieć czynnościowy wpływ na rytm pracy serca, a tym samym zwiększać podatność na AF. Badanie GWAS innych zagrożonych loci pozwoli dokładniej zrozumieć patofizjologię AF. Niezwykle ważny dla tych badań będzie model mysi knockout ADAM15, ponieważ jest to jedyny dostępny stabilny system modelowy migotania przedsionków.
