Przywrócenie odporności przeciwnowotworowej limfocytów T
Komórki rakowe wykorzystują różne mechanizmy umożliwiające uniknięcie odpowiedzi immunologicznej obejmującej wydzielanie czynników immunosupresyjnych i zaangażowanie dodatkowych rodzajów komórek supresyjnych. Limfocyty T CD8+ wyróżniają się na tle wielu typów komórek odpornościowych jako kluczowe mediatory odporności przeciwnowotworowej. Ograniczone funkcjonalnie limfocyty T CD8+ często pozostają w mikrośrodowisku nowotworu. W ramach projektu ANTITUMOR IMMUNITY zbadano nowe kluczowe czynniki odpowiedzialne za hamowanie odporności przeciwnowotworowej limfocytów T. Naukowcy systematycznie badali molekuły odpowiedzialne za nieprawidłową odpowiedź przeciwnowotworową limfocytów T i określili potencjalne cele terapii immunomodulacyjnej. Stworzyli skalowalne systemy eksperymentalne in vivo do badania przesiewowego i oceny genów odpowiedzialnych za hamowanie odpowiedzi przeciwnowotworowych limfocytów T, wykorzystując model ostrej białaczki szpikowej (AML) i model gruczolakoraka przewodowego trzustki (PDAC). Aby zidentyfikować kluczowe geny uczestniczące w immunosupresji, stworzono biblioteki shRNA (short hairpin RNA) skierowane na limfocyty T i przeprowadzono multipleksowane badania przesiewowe RNAi. Opracowanie nowego procesu analizy danych bioinformatycznych umożliwiło identyfikację, poza znanymi do tej pory modulatorami, nowych modulatorów odpowiedzi limfocytów T. Ponadto podwójna konfiguracja protokołu umożliwiła odkrycie wspólnych i specyficznych dla danego rodzaju raka mediatorów dysfunkcji limfocytów T. Korzystając z własnej solidnej platformy do badań przesiewowych, zespół ANTITUMOR IMMUNITY monitoruje obecnie wiele funkcji genów w kontekście odporności przeciwnowotworowej limfocytów T. Geny uczestniczące w hamowaniu funkcji limfocytów T CD8+ można ocenić pod kątem ich wykorzystania jako docelowych miejsc działania leków.
