Europejskie projekty określają zalecenia w kwestii pożarów lasów
Rok 2007 przejdzie do historii jako rok rekordowej ilości pożarów lasów w Grecji. W samym tylko ostatnim tygodniu sierpnia około 180 000 ha ziemi stanęło w płomieniach, zginęło ponad 60 osób, a setki domów uległy zniszczeniu. W największym stopniu ucierpiały Peloponez, Eubea i Ateny. Partnerzy europejskich projektów PREVIEW i RISK-EOS dokonali analizy siejących spustoszenie wydarzeń tego lata. Autorzy raportu przyjrzeli się opracowanym w ramach projektów narzędziom i usługom, z których część wypróbowano w Grecji podczas pożarów. Przedstawili także zestaw zaleceń, jak można w przyszłości poprawić sposoby przygotowania oraz reakcji na wypadek takich pożarów. Projekt PREVIEW jest finansowany ze środków szóstego programu ramowego (6PR), jako część systemu globalnego monitoringu środowiska i bezpieczeństwa (GMES). Jego celem jest rozwój usług informacyjnych w dziedzinie tworzenia map zagrożenia i podatności, monitorowania ryzyka, prognozowania, informowania i oceny zniszczeń dla szerokiego zakresu klęsk takich, jak: powodzie, burze, trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów, katastrofy wywołane przez człowieka oraz oczywiście pożary. Projekt RISK-EOS stanowi część programu składnika usługowego w systemie GMES, a finansuje go Europejska Agencja Kosmiczna (ESA). Zapewnia usługi geoinformacyjne dla interesariuszy zajmujących się zarządzaniem powodziami, pożarami i innymi klęskami. Niektóre z narzędzi opracowanych w projektach testowano w Grecji podczas pożarów i po ich zakończeniu. Przykładowo, jako część projektu PREVIEW wypracowano wskaźniki zagrożenia pożarowego, dzięki którym na podstawie obserwacji i prognoz meteorologicznych, w powiązaniu z danymi z obserwacji Ziemi, można stworzyć mapy ryzyka pokazujące prawdopodobieństwo wybuchu pożaru w ciągu 24 godzin (w lecie) lub 72 godzin (w zimie). Pilotażowy serwis monitorowania pożarów umożliwia monitorowanie bieżących pożarów w czasie niemal rzeczywistym, przy średniej rozdzielczości. Z kolei pilotażowy serwis tworzenia map zasobów materialnych łączy informacje o charakterze społeczno-gospodarczym z produktami powstałymi w wyniku obserwacji Ziemi, ujawniając w ten sposób bezpośrednie konsekwencje klęsk żywiołowych dla ludności i zasobów materialnych. Tymczasem autorzy projektu RISK-EOS stworzyli pilotażowy serwis szybkiego tworzenia map, dzięki któremu w ciągu tygodnia od wydarzenia powstają mapy zasięgu pożaru i jego oddziaływania. Serwis ten ma uzupełniać inny, tworzenie map pogorzelisk, w ramach którego po letnich i zimowych sezonach pożarowych tworzy się mapę pogorzelisk o wysokiej rozdzielczości. Autorzy analizy zbadali także stosowanie Międzynarodowej Karty w sprawie Przestrzeni Kosmicznej i Klęsk Żywiołowych. Inicjatywa Karty służy gromadzeniu danych z obserwacji Ziemi i udostępnianiu ich poszkodowanym w wyniku klęsk żywiołowych lub katastrof wywołanych przez człowieka. Partnerzy projektu twierdzą, że "jednym z najważniejszych doświadczeń wyniesionych z greckich pożarów 2007 roku był wydłużający się w miarę pogarszania sytuacji pożarowej czas potrzebny do uruchomienia mechanizmów określonych Kartą. W wyniku skomplikowanego procesu uruchamiania tych mechanizmów znacznie ucierpiało także rozpowszechnianie map. W rezultacie tylko greccy użytkownicy mieli dostęp do produktów o wysokiej rozdzielczości, nie zorganizowano dystrybucji pomiędzy licznymi członkami zagranicznych zespołów ratowniczych". Naukowcy zalecają utworzenie mechanizmu "wczesnej aktywacji" dla Karty. Wprawdzie mogłoby to zaowocować pewną liczbą fałszywych alarmów, jednak czas reakcji zostałby radykalnie skrócony. Poza tym nawołują do stałego pobierania obrazów o wysokiej rozdzielczości w celu zbudowania obszernej referencyjnej bazy danych. Pozwoli to na rozpoznawanie ze znacznym wyprzedzeniem obszarów o wysokim poziomie zagrożenia. Doświadczenia i zalecenia uzyskane w tych projektach pilotażowych przydadzą się do przygotowania etapu wdrażania usług globalnego monitoringu środowiska i bezpieczeństwa (GMES). GMES jest europejską inicjatywą wdrażania usług informacyjnych dotyczących środowiska i bezpieczeństwa. Będzie opierał się na danych otrzymanych z obserwacyjnych satelitów Ziemi oraz na informacji naziemnej, aby zapewnić decydentom politycznym i innym użytkownikom końcowym autonomiczny i niezależny dostęp do informacji. System GMES jest stopniowo realizowany dzięki działaniom i inwestycjom poczynionym przez państwa członkowskie Unii Europejskiej i Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA).