Naukowcy nakreślają mapę koralowców i ich czynników stresu
Międzynarodowy zespół naukowców opracował mapę koralowców na świecie i ich czynników stresu. Wyniki badań zaprezentowane w czasopiśmie PLoS ONE wniosą wkład w starania naukowe zmierzające do ochrony raf koralowych o największym, kluczowym znaczeniu dla równowagi środowiskowej na Ziemi. Zespół twierdzi, że będzie można to osiągnąć przede wszystkim poprzez identyfikację systemów raf, w których bioróżnorodność jest wysoka a stres niski oraz poprzez wyszukiwanie ekosystemów, w których zarządzanie ma największe szanse powodzenia. Eksperci z Systemu Informacji o Rafach Koralowych (CoRIS) przy Narodowej Służbie Oceanicznej i Meteorologicznej (NOAA) w USA twierdzą, że wiele siedlisk koralowców niszczeje, a około 10% wszystkich raf koralowych zostało zniszczonych bezpowrotnie. Szacunki Grupy Zadaniowej ds. Raf Koralowych w USA wskazują również, że 30% jest w stanie krytycznym i może zginąć do 2030 r. Brak kontroli nad czynnikami stresu oddziałującymi na te tętniące życiem struktury podwodne spowoduje wyginięcie 60% raf koralowych na świecie do 2050 r. W toku ostatnich badań naukowcy zidentyfikowali następujące, kluczowe czynniki stresu, które pozostają poza kontrolą zarządzania ekosystemami: promieniowanie ultrafioletowe, temperatura powierzchniowa i równikowa strefa ciszy. Wskazują, że można kontrolować oddziaływania człowieka, które nasila stres związany z promieniowaniem. Lokalizacja obszarów chronionych, które są wybierane przez organy zarządzające, to kolejny czynnik podlegający kontroli. Na mapie zaznaczono promieniowanie ultrafioletowe, wysokie temperatury, systemy pogodowe i sedymentację oraz czynniki redukujące stres, takie jak dynamika pływów i zmienność temperatury. "Rafy koralowe na świecie są pod presją rozmaitych czynników, takich jak wyższe temperatury, sedymentacja i działalność człowieka jak na przykład rybołówstwo czy rozwój strefy nadbrzeżnej" - wyjaśnia autor naczelny Joseph M. Maina, doktorant z Uniwersytetu Macquarie w Australii i członek Wildlife Conservation Society (WCS) z siedzibą w USA. "Kluczem do skutecznej identyfikacji miejsc, w których działania podejmowane na rzecz ochrony mają największe szanse powodzenia jest wyszukiwanie raf o wysokim stopniu bioróżnorodności i niskim poziomie stresu." W swoich pracach naukowcy wykorzystali ogólnodostępne dane z satelitów i z gałęzi matematyki, którą eksperci nazywają logiką rozmytą. Logika rozmyta jest w stanie poradzić sobie z niekompletnymi danymi na temat fizjologii koralowców i interakcji koralowce-środowisko. Naukowcy podzielili systemy raf koralowych na świecie na klastry według sumy stopni ekspozycji na stres oraz czynników podnoszących i obniżających ten stres. Zespół twierdzi, że wysoki poziom stresu związanego z promieniowaniem, w tym schematy pogodowe równikowej strefy ciszy z niewielkim wiatrem oraz niewiele czynników redukujących stres, takich jak zmienność temperatury i amplituda pływów, charakteryzują pierwszy klaster regionów koralowych: Południowo-Wschodnia Azja, Mikronezja, wschodni Pacyfik i środkowy Ocean Indyjski. Naukowcy dodają, że koralowce w wodach przybrzeżnych Bliskiego Wschodu i Zachodniej Australii również należą do tego klastra, gdyż obydwa regiony mają wysokie noty opisujące wzmacnianie wielu czynników stresu, takich jak fitoplankton czy sedymentacja. Klaster numer 2 obejmuje regiony o poziomie ekspozycji od umiarkowanego do wysokiego oraz o wysokim poziomie czynników redukujących, jak między innymi zmienność temperatury i wysokie pływy. W tym klastrze znalazła się Wielka Rafa Koralowa, środkowy Pacyfik, Polinezja, zachodni Ocean Indyjski i Karaiby. Wypowiadając się na temat badań dr Tim McClanahan, starszy działacz ruchu na rzecz ochrony przyrody WCS oraz kierownik programu badań i ochrony raf koralowych z ramienia WCS, stwierdził: "W przypadku łącznego wystąpienia stresu związanego z promieniowaniem i intensywnego rybołówstwa, rafy mają niewielkie szanse na przetrwanie anomalii związanych ze zmianami klimatu, ponieważ obydwa te czynniki działają przeciwko przetrwaniu koralowców, które stanowią podstawę ekosystemu raf koralowych." Odkrycia mogą być wykorzystane przez ekspertów do opracowania strategii zarządzania, które obejmowałyby działania, takie jak ograniczenia połowów, zalesianie nadbrzeżnych działów wodnych wspomagających zdrowie systemów koralowców oraz zarządzanie działami wodnymi poprzez lepsze praktyki rolne. "Badania dostarczają zarządcom parków i ekosystemów morskich plan do przestrzennego zarządzania skutecznością ochrony i zrównoważenia" - mówi dr Caleb McClennen, dyrektor programu morskiego WCS. "Informacje pomogą wypracować skuteczniejsze strategie ochrony koralowców przed zmianami klimatu i udoskonalić zarządzanie systemami koralowców na skalę globalną." Wkład w badania wnieśli eksperci z Holandii, USA i Wlk. Brytanii.Więcej informacji: Uniwersytet Macquarie: http://www.mq.edu.au/ Wildlife Conservation Society: http://www.wcs.org/ PLoS ONE: http://www.plosone.org/
Kraje
Stany Zjednoczone