Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary

The ATP-P2X7R axis: a target for drug-refractory epilepsy

Article Category

Article available in the following languages:

Większa wiedza na temat zapalenia mózgu może poprawić skuteczność leczenia padaczki

Standardowe metody leczenia padaczki obejmują poprawę kontroli uwalniania neuroprzekaźników. Ustalenia projektu EpiPur na temat wpływu zapalenia układu nerwowego na padaczkę mogą przyczynić się do opracowania narzędzi farmakologicznych kontrolujących napady u pacjentów, u których występuje oporność na wszystkie dostępne obecnie leki.

Padaczka należy do najczęściej występujących przewlekłych chorób neurologicznych i charakteryzuje się nawracającymi i niedającymi się przewidzieć napadami. Chorobę wywołuje blokada aktywności chemicznej synaps mózgowych – struktur, które umożliwiają przesyłanie sygnałów z jednej komórki nerwowej do drugiej. Blokada ta sprawia, że obniża się próg aktywacji komórek nerwowych, zwany progiem pobudliwości. Stosowane obecnie metody leczenia mają za zadanie pomóc w osiągnięciu jednego z trzech celów: ograniczenie aktywności neuronów poprzez blokowanie neuroprzekaźników pobudzających; obniżenie aktywności neuronów poprzez zwiększenie aktywności neuroprzekaźników hamujących; lub selektywne blokowanie kanałów jonowych w celu obniżenia pobudliwości elektrycznej poszczególnych komórek. Każda z tych metod ma na celu raczej kontrolowanie napadów padaczkowych niż odwrócenie postępu choroby lub jej zahamowanie. Choć u większości pacjentów to podejście przynosi dobre rezultaty, u niektórych się nie sprawdza, a ponadto może wywoływać dość poważne efekty uboczne, takie jak wymioty, przybieranie na wadze, zawroty głowy i senność. Twórcy finansowanego ze środków UE projektu EpiPur obrali alternatywne podejście w oparciu o kontrolę stanu zapalnego mózgu regulowanego przez białka zwane receptorami P2X7. Związek pomiędzy stanem zapalnym a padaczką jest znany, a badania na zwierzętach wykazały, że interwencje ukierunkowane na ten receptor mogłyby poprawić kontrolę nad objawami padaczki. Jednak przed rozpoczęciem projektu EpiPur niewiele było wiadomo na temat typów komórek i sygnalizacji komórkowej biorących udział w tych procesach.

Stan zapalny i procesy sygnalizacji zachodzące w mózgu

„Punktem wyjścia w projekcie EpiPur było założenie, że P2X7 jest jednym z głównych czynników odpowiadającym za stan zapalny. Niezależnie od tego, czy stan zapalny rozwija się w mózgu czy poza nim, przyczynia się on do napadów i nakręca mechanizm leżący u podstaw progresji choroby”, tłumaczy Tobias Engel z Royal College of Surgeons w Irlandii. Prowadził on swoje badania dzięki wsparciu otrzymanemu w ramach unijnego działania „Maria Skłodowska-Curie”. Jedną z najważniejszych cząsteczek biorących udział w odpowiedzi zapalnej jest związek ATP będący nośnikiem energii. W momencie uszkodzenia komórki w organizmie uwalnia się ATP w ramach mechanizmu naprawy. Białko P2X7 otrzymuje sygnał o uwolnieniu ATP i uruchamia odpowiedź zapalną. Twórcy projektu EpiPur połączyli różne podejścia eksperymentalne, aby poznać okoliczności, w których ATP uwalnia się z komórek oraz stworzyć mapę szlaku sygnałowego, którego uruchomienie aktywuje białko P2X7 wpływając na występowanie napadów padaczkowych.

Rola białka P2X7

Rola jaką odgrywa P2X7 jest niezwykle złożona i obejmuje bezpośrednią regulację: uwalniania neuroprzekaźników; koncentracji receptorów, których ekspresja zachodzi w synapsie; selektywnej śmierci neuronów i następującej w jej konsekwencji reorganizacji sieci kognitywnych. Zespół przebadał myszy transgeniczne, w tym myszy z wyciszonym receptorem P2X7; myszy, u których białko P2X7 było nieobecne tylko w konkretnych typach komórek; oraz myszy z nadmierną ekspresją receptora P2X7. Ponadto badacze wykorzystali bioczujniki do zmierzenia transportu ATP poza komórkę. „Kluczowym odkryciem w projekcie EpiPur było przypuszczenie, że manipulowanie P2X7 ma istotny wpływ na zwiększenie skuteczności leków przeciwdrgawkowych. To sugeruje, że interwencje oparte na P2X7 mogą być stosowane jako leczenie wspomagające u pacjentów, u których występuje oporność na dostępne obecnie leki przeciwpadaczkowe”, dodaje Engel. Zespół projektu EpiPur wysunął hipotezę, że wcześniejszy uraz lub zakażenie przyczyniają się do rozwinięcia się stanu zapalnego układu nerwowego, co u niektórych pacjentów prowadzi do lekooporności. Na tej podstawie można wnioskować, że opracowanie leków blokujących odpowiedź zapalną P2X7, zwanych antagonistami, może pomóc w przywróceniu skuteczności leków przeciwpadaczkowych u tych pacjentów. Po dostarczeniu dowodów wynikających z danych podstawowych następnym etapem będą badania na zwierzętach oraz badania kliniczne z udziałem ludzi. Badania kliniczne nad antagonistami P2X7 już trwają w kontekście innych chorób ośrodkowego układu nerwowego.

Słowa kluczowe

EpiPur, padaczka, P2X7, napad, stan zapalny, lek przeciwdrgawkowy, antagoniści, neuroprzekaźnik, synapsa, neuron, mózg

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania