Mapowanie cech produkcji mleka
Podstawowym celem projektu było mapowanie loci cech ilościowych (ang. QTL, quantitative trait loci) będących fragmentami DNA blisko związanymi z genami dla tych cech produkcji mleka. Użyto zaawansowanych technik mapowania w połączeniu z identyfikacją markerów wymaganych cech. Można by zatem zoptymalizować produkcję mleka u bydła mlecznego i bydła mięsno-mlecznego, w którym buhaje są wykorzystywane na mięso, a krowy — do produkcji mleka. Badacze z Uniwersytetu Ludwika Maksymiliana w Monachium skoncentrowali badania na różnych rasach mięsno-mlecznych, łącznie z mieszańcami ras simental i czerwonej holsztyńskiej. Bydło ma długi czas życia pokolenia i zespół był świadomy ograniczonych możliwości mapowania QTL pod kątem introgresji pożądanych cech. Aby poradzić sobie z tym problemem, w programie wykorzystano dużą, rozwiniętą, krzyżowaną wstecznie populację bydła simental, uzyskaną w ciągu ostatnich 30 lat. Jedną z technik użytych do mapowania QTL o wysokiej rozdzielczości było mapowanie IBD (ang. Identical By Descent — identyczne względem pochodzenia). Przyspiesza to proces mapowania poprzez efektywne wykorzystywanie wyłącznie dawców o pasujących sekwencjach. W przypadku procedury mapowania QTL skorzystano z selektywnego gromadzenia DNA (ang. selective DNA pooling). Dlatego też częstości alleli markera oszacowano w zebranych próbkach DNA fenotypowo skrajnych osobników. W ramach badania udało się zidentyfikować 31 markerów QTL w 26 z 29 wszystkich chromosomów bydlęcych. Głównym ograniczeniem selektywnego gromadzenia DNA była niemożliwość mapowania o dużej rozdzielczości. Jednakże wyniki te położyły fundamenty pod zastosowanie metod genomowych selekcji w rasach bydła. Zainteresowane organizacje hodowlane mogą również użyć tych danych i narzędzi do tworzenia lepszych stad.
