Identyfikacja genów odpowiedzialnych za wzrost rzodkiewnika
Różne cechy występujące w naturalnych populacjach roślinnych mogą dostarczyć cennych informacji na temat różnorodności genetycznej do celów uprawy roślin. W ramach projektu NATURAL badano tempo wzrostu w roślinach za pomocą dwóch populacji rzodkiewnika (Arabidopsis). Zespół badawczy określił pozycję na chromosomie genów odpowiedzialną za wzrost. Opracowano linie o prawie identycznych genach do celów analizy tych sekwencji. Zbadano zawartość węglowodanów w liściach w celu określenia związku między tym konkretnym czynnikiem a tempem wzrostu. Okazało się, że wzrost był związany z nagromadzeniem nietrwałej skrobi. Badano szybkość fotosyntezy w szerokiej gamie ekotypów, rozumianych jako populacje genetycznie jednorodne, które zaadaptowały się do swoich lokalnych środowisk. Szybkość fotosyntezy okazała się być stała w różnych ekotypach poza jednym, który był oporny na herbicydy. Oporność ta została najprawdopodobniej zaindukowana w wyniku interwencji człowieka. Naukowcy zbadali naturalne zróżnicowanie rzodkiewnika (Arabidopsis) w celu odkrycia podstawy genetycznej gromadzenia mikroelementów w postaci minerałów. Badano również czynniki antyżywieniowe, w tym fityniany stanowiące podstawową postać przechowywania fosforu w wielu tkankach roślinnych. Określono również pozycję genów odpowiedzialnych za gromadzenie fitynianów i fosforanów, żelaza, cynku i innych minerałów. Loci genów odpowiedzialnych za gromadzenie fitynianów wydawały się być odmienne od tych odpowiedzialnych za żelazo i cynk. Sugerowało to, że możliwe jest wyhodowanie odmiany rzodkiewnika (Arabidopsis) o zwiększonej zawartości minerałów bez zakłócenia gromadzenia fitynianów. Naukowcy zaobserwowali również, że gdy roślina była poddawana stresowi w wyniku działania zimna lub zasolenia, wzrost był znacznie ograniczony. Okazało się jednak, że ograniczenie wzrostu nie wynikało ze zmienionego metabolizmu węglowodanów.
