Kolejna szansa na wyrzynanie się zębów
W powstawaniu zęba bierze udział szereg złożonych procesów, w których wzajemne oddziaływanie białek precyzyjnie kieruje następstwem zdarzeń. Jednym z tych białek jest ameloblastyna, która stanowi kluczowe białko regulujące wydłużanie się kryształów szkliwa i kierujące jego mineralizacją. Uczestnicy projektu MATRIX z Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie opracowali nowatorski protokół uzyskiwania bardzo dużej próbki czystej ameloblastyny. Nową konstrukcję genomu uzyskano z zastosowaniem ludzkiego cDNA (komplementarnego DNA) kodującego całe białko. Dołączono terminalny marker His (histydyna) niezbędny w procesie oczyszczania oraz peptyd sygnałowy pszczoły miodnej w celu zapewnienia efektywności procesów wydzielania w komórkach owada. Tę konstrukcję genową sklonowano do bakulowirusa, a następnie wytworzono białko rekombinowane w komórkach ćmy rolnicy gwoździówki. Po oczyszczeniu płytki wirusowej wyselekcjonowano jeden klon wirusowy na podstawie najbardziej efektywnej produkcji. Czynnikami, którymi w całości kierowano się przy wyborze najlepszego klonu, były żywotność komórki, stopień infekcji i czas po infekcji. Jedna z zalet tej metody polega na tym, że wydzielone białko rekombinowane niesie ze sobą te same modyfikacje, co naturalnie wydzielona ameloblastyna. Niemniej jednak białko to jest wolne od peptydu sygnałowego włączonego dla celów efektywnego wytwarzania. Ponadto stosowany jest szybki, zaledwie jednokrokowy proces puryfikacji. W tworzeniu się zęba bierze udział wiele białek, w tym amelogenina i tuftelina. Opracowany protokół można zastosować także do masowej produkcji tych białek. Szczególnie ważna jest amelogenina, która stanowi 90% białka uczestniczącego w wytwarzaniu szkliwa. Oczywiste zastosowania to protetyka stomatologiczna w zakresie wstawiania brakujących zębów.
