Badania prowadzone w kierunku zaprojektowania pojazdu samobieżnego
Wyobraźmy sobie środowisko miejskie bez hałasu, zanieczyszczeń i niebezpieczeństw powodowanych przez pojazdy – byłoby to spokojne miejsce ze wszystkimi swoimi udogodnieniami. Wadą jest jednak niemożność bliskiego dotarcia do wszystkich miejsc, z uwagi na ograniczenia charakterystyczne dla komunikacji publicznej lub masowej. Jednym ze sposobów rozwiązania tej sytuacji, przedstawianym dotąd jedynie w filmach o tematyce fantastyki technicznej, jest pojazd cybernetyczny. Taki niewielki elektryczny pojazd bez kierowcy, byłby dostępny na wezwanie i poruszałby się w ramach chronionej infrastruktury o niewielkiej gęstości, nieco uniesionej powyżej poziomu drogi. Podczas realizacji finansowanego przez UE projektu Cybercars, uczestniczące uniwersytety, producenci samochodów o napędzie elektrycznym oraz eksperci z zakresu systemów nawigacji pojazdów wszyscy doszli do pełnego przekonania, że pojazd cybernetyczny jest właściwym rozwiązaniem miejskich problemów transportowych. Zapewnienie wygody przez pojazd automatycznie sterowany, bez konieczności użytkowania obarczonego różnymi wadami, zanieczyszczającego środowisko, prywatnego samochodu, może zrewolucjonizować nasze miasta. Naukowcy uczestniczący w projekcie Cybercar zamierzali przyśpieszyć rozwój sieci pojazdów cybernetycznych, nie tylko dla pasażerów, lecz również do przewozu towarów. Tereny miejskie byłyby bezpieczniejsze, lepiej chronione oraz w mniejszym stopniu uzależnione od zasobów ropy naftowej. Miasta byłyby atrakcyjniejsze dla przedsiębiorstw oraz obywateli, z uwagi na przyjemniejsze środowisko. Szczególną uwagę skoncentrowano na ulepszeniach właściwości technicznych, które są już w trakcie opracowywania oraz na prototypach. Obejmowały one systemy bezpieczeństwa, takie jak unikanie kolizji oraz techniki prowadzenia konwoju pojazdów, podczas których pojazdy prowadzone są grupami przy zachowaniu pomiędzy nimi stałych odległości. Badania wykazały, że jest to sposób na zwiększenie gęstości ruchu drogowego przy jednoczesnym uproszczeniu złożoności w sterowaniu ruchem drogowym oraz poprawie jego kontroli. Krótko mówiąc, oznacza to eliminację zatorów drogowych. Natomiast w ramach infrastruktury naukowcy zbadali interfejsy człowieka z maszynami, zarządzanie systemem energetycznym oraz zdalne sterowanie. Eksperyment, umożliwiający przetestowanie parametrów systemu, zorganizowany został w naturalnej skali w szwajcarskim mieście Lozanna. Starano się uporać z możliwymi problemami, z których główny polega na prawnych ograniczeniach certyfikowania systemów. W celu stworzenia szansy dla nowych systemów i argumentacji do zakładania ich w europejskich miastach, rozpowszechniono informacje na ten temat poprzez stronę internetową https://cordis.europa.eu/project/id/IST-2000-28487/pl a także na konferencjach i warsztatach naukowych. W przyszłych systemach przewiduje się możliwość, by z takiej sieci transportowej mogły także korzystać prywatne pojazdy. Świat systemów z kontrolowanym bezpieczeństwem, w połączeniu z ludzką inteligencją w systemie hybrydowym, mogą być wykorzystane w jak najbardziej zadowalający sposób dla wielu użytkowników. Zespół projektowy Cybercars opracował pełną technologię wymaganą dla pojazdów cybernetycznych, będących zasadniczą opcją w uzupełnianiu systemów masowego transportu. Przy poparciu strategów i osób odpowiedzialnych za decyzje, krótkie przejazdy przez miasto nie będą już musiały być stresujące dla kierowców i nie będą stanowiły poważnego źródła zanieczyszczeń i niebezpieczeństwa.
