Ochrona europejskiej dzikiej przyrody przed norkami
Projekt pod nazwą "Kontrola drapieżników inwazyjnych: reakcja norki amerykańskiej na wytępienie w odniesieniu do rozmieszczenia ferm" (Minkcontrol) miał na celu zwalczanie tego wysoce inwazyjnego gatunku. Całkowite wyplenienie gatunku N. vison nie we wszystkich przypadkach jest możliwe, jednak możliwe jest jego kontrolowanie w takim stopniu, by umożliwić przetrwanie fauny i flory.W ramach projektu Minkcontrol zbadano wkraczanie zwierzęcia do parków narodowych w północno-wschodniej Polsce, by pomóc w ochronie zagrożonych gatunków blaszkodziobych przed drapieżnikiem. Kontrola inwazyjnego gatunku wymaga informacji dotyczących jego rozprzestrzeniania się i struktury populacji. W związku z tym naukowcy zbadali genetyczne zróżnicowanie norki dzikiej i norki hodowlanej w celu lepszego zrozumienia procesu kolonizacji. Badania uwzględniły możliwy wpływ nowych zwierząt na populację norki dzikiej w Polsce. Badania ujawniły, że dzikie populacje norki amerykańskiej nie były takie same pod względem genetycznym, lecz składały się z osobników norki dzikiej i norki hodowlanej. Rozmieszczenie populacji norek dzikich wskazało pewien rozkład lokalny, wraz z innymi czynnikami, które kształtowały strukturę genetyczną zwierzęcia. Wyniki wskazały także, że proporcja norek dzikich, które uciekły z ferm, odpowiadała rozmiarowi hodowli w okręgach, w których zlokalizowane były fermy. Potwierdziło to założenie, że "uciekinierzy" z ferm mogli w znacznym zakresie uzupełnić lokalne populacje norki dzikiej. Analizy mitochondrialnego DNA ujawniły znaczące różnice genetyczne wśród norek dzikich z osobnych lokalizacji pułapkowych, tymczasem różnice wśród norek hodowlanych z różnych ferm były widoczne w mniejszym stopniu. Liczba lokalizacji pułapkowych, w których odkryto dane sekwencje DNA, odpowiadała liczbie ferm, w których odkryto te same sekwencje. Partnerzy projektu doszli do wniosku, ze proces kolonizacji nastąpił w wyniku licznych ucieczek zwierząt z różnych ferm w Polsce, a także przez osobniki przybyłe z Białorusi. Dlatego też struktura genetyczna lokalnych populacji norki dzikiej wynikała z wielu przeniknięć zwierząt do otoczenia oraz zdolności norek do szerokiego rozprzestrzeniania się. Możliwym rezultatem może być to, że mieszanie się różnych populacji poprawiło zdolność poszczególnych osobników do przetrwania, zwiększając tym samym inwazyjność gatunku. Zasadniczo działania w ramach projektu Minkcontrol oraz podobnych inicjatyw mają istotne znaczenie w zrozumieniu tego, w jaki sposób najskuteczniej można wytępić norkę amerykańską i ochronić europejskie gatunki rdzenne oraz różnorodność biologiczną.
