Minimalizacja ryzyka zanieczyszczenia obszarów morskich wywołanego wyciekami ropy
Zatonięcie zbiornikowca Prestige w 2002 roku doprowadziło do zanieczyszczenia tysięcy kilometrów wybrzeży Hiszpanii, Francji i Portugalii. Katastrofa ta wydarzyła się zaledwie trzy lata po podobnej tragedii – zatonięciu zbiornikowca Erika w rejonie Zatoki Biskajskiej. W odpowiedzi na te katastrofy stworzono projekt "Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola – bezpieczny transport towarów niebezpiecznych z użyciem zbiornikowców" (POP&C), którego uczestnicy skupili się na badaniu sposobów zapobiegania zanieczyszczeniom oraz sposobów ich ograniczenia poprzez opracowanie lepszych projektów oraz usprawnienie działania istniejących i nowych zbiornikowców. Zakres szkód wywołanych przez zatonięcie zbiornikowca zależy od wielu czynników. Aby przeanalizować wszystkie potencjalne zagrożenia i sposoby minimalizacji skutków wycieku ropy, zespół POP&C podzielił swój program badawczy na odrębne sekcje. Zidentyfikowano i sklasyfikowano zagrożenia krytyczne takie jak zderzenia, usterki konstrukcyjne lub utrata stabilności. Następnie oceniono skutki zanieczyszczenia wykorzystując w tym celu ramy wskazujące stopień ryzyka. Stopień redukcji ryzyka był oceniany na podstawie środków zapobiegawczych i stopnia ograniczenia skutków katastrofy. Wśród stosowanych metod kontroli znalazły się narzędzia wspomagania decyzji, interfejsy człowiek-maszyna oraz azyle, stanowiące ważny element pomocy dla uczestników tego rodzaju katastrof. Azyl – bezpieczne miejsce przy którym można zacumować – może okazać się kluczowy w sytuacji konieczności podjęcia właściwych decyzji we właściwym czasie. Wyniki analizy ryzyka okazały się bardzo pozytywne. Opracowano scenariusze najbardziej katastrofalnych wypadków, które następnie wykorzystano jako reprezentacyjne w dalszej części badań. Aby oszacować prawdopodobną wielkość wycieku, zespół POP&C opracował narzędzie służące do oceny wypływu ropy, możliwe do zastosowania w przypadku, gdy zbiornikowiec zostanie uszkodzony lub osiądzie na mieliźnie. Seria badań opartych na analizach przypadków przeprowadzonych na zbiornikowcu typu Aframax wykazała, że wykorzystanie metod redukcji ryzyka opracowanych w ramach projektu POP&C pozwala na zmniejszenie ryzyka nawet o 35%. Naukowcy współpracujący w ramach projektu dokonali również oceny ogólnych narzędzi wspomagania decyzji i odkryli, że są one pomocne w zmniejszaniu dotkliwości zanieczyszczenia wywołanego wyciekami z jednostek Aframax. Metody i zalecenia opracowane w ramach projektu pozwolą zmniejszyć szkody spowodowane tego rodzaju zanieczyszczeniami poprzez udoskonalenie projektów, a także usprawnienie działania i zdolności regulacyjnych zbiornikowców. Zapotrzebowanie Europy na ropę importowaną drogą morską nie zmniejsza się i nadal odgrywa kluczową rolę, dlatego tak istotna jest ochrona środowiska przed wypadkami zbiornikowców na każdym możliwym poziomie.
