Identyfikowanie śladowych ilości molekuł
Wyobraźmy sobie kawałek plasteliny, z której wyciskany jest nietypowy i skomplikowany kształt. Usunięcie "klucza" pozostawia na plastelinie odciśnięty kształt pasującego "zamka". Jest to podstawowa idea stojąca za nowym fascynującym procesem zwanym nanoszeniem śladu molekularnego. W polimerze powstaje "odcisk" molekuły lub jej fragmentu, a w efekcie powstaje polimer ze śladem molekularnym (MIP). MIP posiada zagłębienia lub odciski, które teraz nadają mu selektywność i swoistość oryginalnej molekuły użytej do wykonania odcisku lub może całej rodziny molekuł. MIP obecnie są już stosowane w wielu dziedzinach. Rozpoznawanie antybiotyków weterynaryjnych w próbkach żywności czy separacja i analiza próbnych komponentów w laboratoriach klinicznych to tylko niektóre z nich. Pomimo ich potencjału, optymalizacja MIP może być skomplikowana ze względu na liczne miejsca wiązania o zróżnicowanym powinowactwie w stosunku do różnych molekuł. Dodatkowo, tworzenie MIP z dużych molekuł, takich jak białka, okazało się trudnym przedsięwzięciem. Europejscy naukowcy szukający nowych sposobów syntezowania na rzecz niskonakładowej produkcji MIP zainicjowali projekt "Technologie nanoimprintingu na rzecz selektywnego rozpoznawania i separacji" (Nanoimprint). Badacze skupili się na syntezie molekularnie wdrukowanych nano- i mikrocząsteczek za pośrednictwem trzech technik z użyciem peptydów, klocków budulcowych białek, jako molekuł szablonowych. Wykorzystano różne szablony peptydowe o znaczeniu biologicznym. Naukowcy dokonali także oceny potencjału w zakresie hermetyzacji MIP w hydrożelach i produkcji powłok MIP na jej sztywnych zgrubieniach, z których obie technologie mogłyby znaleźć zastosowanie w biomedycynie. Projekt Nanoimprint przyczynił się do poszerzenia bieżącej wiedzy w zakresie optymalizacji imprintingu dużych molekuł, takich jak peptydy i białka na substratach polimerowych. Rozszerzenie właściwości MIP w zakresie selektywnego rozpoznawania i separacji na większe i ważne pod względem biologicznym molekuły może mieć szeroki wpływ na biotechnologię, biomedycynę i naukę o środowisku.
