Regulowanie genów za pomocą niekodujących RNA
Domenę genomu DLK1-GTL2 odkryto niedawno na ludzkim chromosomie 14. Jest to ewolucyjnie konserwatywna grupa genów, które ulegają ekspresji w sposób swoisty dla pochodzenia rodzica. Składa się z co najmniej czterech genów kodujących białko o ekspresji alleli ojcowskich oraz serii genów małych niekodujących RNA (ncRNA), które występują na allelu pochodzenia matczynego. Te ncRNA obejmują dobrze znane RNA rybosomalne (rRNA), RNA transferowe (tRNA), małe RNA jądrowe i jąderkowe (odpowiednio snRNA i snoRNA), a także microRNA (miRNA). Te ostatnie częściej funkcjonują jako regulatory posttranskrypcyjne, co zwykle powoduje represję translacyjną lub degradację docelowego genu i jego tłumienie. Dodatkowo, niedawno zidentyfikowano dużą liczbę długich ncRNA o w zasadzie nieznanej funkcji. Projekt finansowany przez UE "Biologiczna rola microRNA w imprintowanej domenie DLK1 GTL2" (Callimir) skupił się na wyjaśnieniu biologicznej roli ncRNA i miRNA domeny DLK1-GTL2 w genomie ssaków. Zespół projektu Callimir, stosując najnowocześniejsze metody, uzyskał znaczące informacje na temat roli ncRNA o matczynej ekspresji w domenie DLK1-GTL2. Dodatkowo, naukowcy zdołali potwierdzić transkrypcję tych długich ncRNA i namierzyć ich lokalizację w przestrzeni międzychromatynowej. Badacze wykorzystali hipertrofię mięśniową u owcy jako system modelowy do identyfikacji podstawowej klasy mutacji, które oddziałują na interakcje miRNA z ich genami docelowymi. Co więcej, bioinformatyczne analizy baz danych polimorfizmów jednego nukleotydu u człowieka i myszy (SNP) wykazały wielką ilość domniemanych mutacji, które dodatnio lub ujemnie wpływają na interakcje miRNA-cel. Wyniki te wyjaśniają nadmiar fenotypowych odmian, które dają się zaobserwować. Dane te są publicznie dostępne w bazie danych projektu Patrocles. Osiągnięcia konsorcjum Callimir dostarczyły nowych danych na temat roli ncRNA w biologii człowieka, które mogą przyczynić się do zrozumienia i leczenia ludzkich chorób genetycznych.
